Kur’an-ı Kerîmin 114 sûresinin isimlerini kısaca anlatmaya çalışalım.

Sûrelerin isimleri ve kısa izahları şöyle:

1- FATİHA SÛRESİ: Aslında, Kur’an’ın ilk nâzil olan âyeti “Alâk” sûresindeki “ikrâ! (Oku!)” diye başlayan âyetleri iken, sonradan, Kur’an tanzim edilirken, “Açma, açılma” mânâlarına gelen bu sûre, ilk sûre olmuştur.

2  - BAKARA: Kur’ anın en uzun âyetli suresinin içinde geçen, Yahudilere kesmeleri emredilen “inek= bakara” dan alır.

3 -ÂL-İ İMRÂN: Hz. Meryem’in babası olan “İmrân”dan dolayı, (İmrân sülâlesi, nesli mânâsında) kullanılarak, sûre, bu ismi almıştır.

4 - NİSÂ: “Nisâ” kadınlar demektir. Bu sûrede kadından, cemiyet içinde kadınların hukukî ve içtimaî vaziyetlerinden bahsedildiği için bu ismi almıştır.

5 - MÂİDE: “Mâide” sofra demektir. 112 ve 114. âyetlerde, Hz. İsa zamanında, gökten indirilmesi istenen bir sofradan bahsedildiği için sûreye bu isim verilmiştir.

6- ENÂM:  “En’âm”; koyun, keçi, deve, sığır ve manda gibi mubarek hayvanlara verilen isimdir. Ayrıca, câhilîye Arabların, kurban edilen hayvanlarla alâkalı, helâl olmayan bazı an’anelerinin de yanlışlığını bildirdiği için de, sûreye bu isim verilmiştir.

7- Â’RÂF: A’râf’ta yâni, cennet ve cehennem ehli arasındaki yüksek bir yerde bulunan insanlardan bahsedildiği için, sûreye bu isim verilmiştir.

8-  ENFÂL: “Enfâl”, ziyâde, çok mânâsına gelen “nefl” kelimesinin çoğuludur. Küffâr ile yapılan muharebelerde elde edilen sevaba ilâveten, ele geçirilen ganimet malına da “nefl” denilmiştir. Sûrenin birinci âyetinde harbten elde edilen ganimetlerin Allah ve Resûlüne ait olduğu ifade edildiği için de, sûreye bu isim verilmiştir.

9- TEVBE: Sûrenin, 104. âyeti tevbe ile alâkalı olduğundan, bu isim verilmiştir. Sûrenin bundan başka birçok ismi olup en meşhuru “Berâe”‘dir. Bu sûrenin, Enfâl sûresi’nin devamı veya başlı başına bir sûre olup olmadığı hakkında ihtilâf olduğu için başında Besmele olmayan tek sûredir.

10- YÛNUS: Sûrenin içinde, Hz. Yunus ve kavminden bahsedildiği için sûreye bu isim verilmiştir.

11-) HÛD: HÛD (as)ın hayatından bahsedildiği için, onun ismini almıştır.

12-) YÛSUF: Kur’an sûreleri içinde “en güzel kıssa” olarak bahsedilen, YÛSUF (as)ın hayatını ve güzel kıssasını anlattığı için bu ismi almıştır.

13-)RÂ’D: Sûre içinde, gök gürültüsü ve hikmetlerinden bahsedilmektedir.

14-)İBRÂHİM: Hz. İbrâhim ve onun meşhur duasından bahsedildiğinden o ismi almıştır.

15-) HİCR: Semûd kavminin yaşadığı kabul edilen bölge ve burada yer alan şehrin ismi olan “Hicr”den dolayı bu sûre o ismi almıştır.

16-) NAHL: Bal arısından bahsedildiği için, onun ismi sûreye verilmiştir.

17-) İSRÂ:  “Gece yürüyüşü” mânâsına gelen ve onun neticesinde, Peygamber (ASM)ın, mi’raç mu’cizesinden bahsedilen bir sûredir.

18-) KEHF: “Mağara arkadaşları” mânâsına gelen “ashab-ı kehf”ten bahsettiği için bu ismi almıştır.

19-) MERYEM: Cenab-ı Hakk’ın, babasız olarak yarattığı 2. insan ve aynı zamanda da Peygamber olan, Hz. İsa (as) annesinin ismi sûreye verilmiştir.

20-) TÂHÂ: Hz. Ömer’in müslüman olmasına sebeb olan bu sûre, başındaki ilk kelimesi olan ve huruf-u mukattaa olan “Tâhâ”dan ismini alır.