31 Temmuz’da İstanbul’da Gazete binamıza araç ile giderken navigasyon açık, ilerliyoruz. Bu arada sohbet ediyoruz ağabeyimle. Telefondan uyarı geldi, “ne dediğinizi anlamadım”. Gayri ihtiyari abimiz de, “kızım sana söylemiyorum, sen yolu tarif et yeter”, dedi. Gülüştük.

Dinleniyoruz..

Başka bir misal; dün zoom dersinde abimiz Risale-i Nur’u okuyor. Araya başka ses karıştı. “X kişiyi aramamı mı istiyorsun” dedi. Başka biri sesi açtı sandım, hemen kontrol ettim, ders yapan harici mikrofonlar kapalı. Dersi okuyan abi, telefondan katılım yapıyor. Telefon, o an derste geçen sözcükleri komut olarak algılamış, izin istiyor.

Dinleniyoruz..

Çok eski bir hatıram; 2008 senesi, Muğla’da bir ağabeyimizin dükkânına uğramam gerekti. Gittim, yok. Aradım, “kapı açık, alacağını al”, dedi. Akşam tekrar uğradım, güvenlik kayıtlarını inceliyor, baktım, ben ekranda, ne yapmışım; her şey kayıt altında. Beni izliyor ve gülüyor. Eyvah dedim, ya meleklerin kayıtları..

İzleniyoruz..

Bir başka misal; geçen gün iş yerine sabah geldim, girişte arkadaşlar sohbet ediyor, bana lâtife amaçlı lâf attılar. “Ozan, senin ne yaptığını biliyoruz”, dediler.

Cevaben dedim; “Bak, sağ ve sol omzumda iki melek var ve beni her an kayıt ediyor. Sizin bilmeniz hiç önemli değil. Siz kendi kayıtlarınızı düşünün”, dedim.

Kayıt altındayız..

Velhasıl; teknoloji ile her an bizi dinliyorlar, izliyorlar. Heryerde güvenlik kamerası var. Sohbet esnasında bir şey konuşuyorsunuz (meselâ çocuk beşiği), sonra sosyal medya hesaplarımıza, istemsiz o konu hakkında ekrana reklâmlar yansıyor.

Kimler bizi izliyor ve dinliyor hiç bilmiyoruz.

Ama şunu gayet net biliyoruz.

Ağırlıklarını maddeten hissetmediğimiz iki melek omuzlarımıza oturmuşcasına, manevî ağırlığını hissediyoruz. Bazende unutuyoruz, istediğimizi yapıyoruz. Ama kayıt devam ediyor.

İzleniyoruz, dinleniyoruz..

Yazıyooooor, yazıyoooooor,

Kiramen Kâtibin her şeyi yazıyor..

Gazete manşeti gibi, şaka gibi;

Ama Hakikat..

İzleniyoruz, dinleniyoruz..

Tanıştırayım. Kiramen Kâtibin Melekleri..

 “Hem şüphesiz üzerinizde, elbette (amellerinizi) muhafaza edici (melekler) vardır. Kiramen Kâtibin (şerefli yazıcılar)! Her ne yaparsanız bilirler! Şüphesiz ki ebrar (güzel amel sahibi, içi dışı tertemiz hayırlı insanlar) nimet içinde (Naim Cennetinde)dirler! Şüphesiz ki günahkârlar da, yakıcı ateş içinde (Cehennemde)dirler!” (İnfitar, 10-13)

“Celâlim hakkı için, insanı (biz) yarattık ve nefsinin ona ne vesvese verdiğini biliriz! Çünkü Biz, ona şah damarından daha yakınız! O iki kaydedici (melekler her yaptığınızı) kaydederken (onlar) sağdan ve soldan (her iki tarafınızda) oturmakta olan (melekler)dir. (İnsan) hiçbir söz söylemez ki, mutlaka yanında hazır bir gözetleyici (melek) bulunmasın!” (Kaf, 16-18)