(Dünden devam)

Bu asırda ikinci bir dehşetli hâl: Eski zamanda küfr-ü mutlak ve fenden gelen dalâletler ve küfr-ü inadîden gelen temerrüd bu zamana nisbeten pek azdı. Onun için eski İslâm muhakkiklerinin dersleri, hüccetleri o zamanda tam kâfi olurdu. Küfr-ü meşkuku çabuk izale ederlerdi. Allah’a iman umumî olduğundan, Allah’ı tanıttırmakla ve Cehennem azabını ihtar etmekle çokları sefahetlerden, dalâletlerden vazgeçebilirlerdi. Şimdi ise; eski zamanda bir memlekette bir kâfir-i mutlak yerine, şimdi bir kasabada yüz tane bulunabilir. Eskide fen ve ilim ile dalâlete girip inat ve temerrüd ile hakaik-ı imana karşı çıkana nisbeten şimdi yüz derece ziyade olmuş. Bu mütemerrid inatçılar firavunluk derecesinde bir gurur ile ve dehşetli dalâletleriyle hakaik-ı imaniyeye karşı muaraza ettiklerinden, elbette bunlara karşı atom bombası gibi, bu dünyada onların temellerini parça parça edecek bir hakikat-i kudsiye lâzımdır ki onların tecavüzatını durdursun ve bir kısmını imana getirsin.

İşte Cenab-ı Hakk’a hadsiz şükürler olsun ki bu zamanın tam yarasına bir tiryak olarak Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyan’ın bir mu’cize-i maneviyesi ve lemaatı bulunan Risale-i Nur, pek çok muvazenelerle en dehşetli muannid mütemerridleri, Kur’ân’ın elmas kılıcı ile kırıyor ve kâinat zerreleri adedince vahdaniyet-i İlâhiyeye ve imanın hakikatlerine hüccetleri, delilleri gösteriyor ki yirmi beş seneden beri en şiddetli hücumlara karşı mağlup olmayıp, galebe etmiş.

Evet, Risale-i Nur’da, iman ve küfür muvazeneleri ve hidayet ve dalâlet mukayeseleri bu mezkûr hakikati bilmüşahede ispat ediyor. Meselâ, Yirmi İkinci Söz’ün İki Makamının Bürhanları ve Lem’alarına ve Otuz İkinci Söz’ün Birinci Mevkıfına ve Otuz Üçüncü Mektub’un Pencerelerine ve Asâ-yı Mûsa’nın On Bir Hüccetine sair muvazeneler kıyas edilse ve dikkat edilse anlaşılır ki bu zamanda küfr-ü mutlakı ve mütemerrid dalâletin inadını kıracak, parçalayacak, Risale-i Nur’da tecellî eden hakikat-i Kur’âniyedir.

İnşaallah nasıl Tılsımlar mecmuasında, dinin mühim tılsımlarını ve hilkat-i âlemin muammalarını keşfeden parçalar o mecmuada toplanmış; aynen öyle de ehl-i dalâletin dünyada dahi Cehennemlerini ve ehl-i hidayetin dünyada dahi lezâiz-i Cennetlerini gösteren ve iman, Cennetin bir manevî çekirdeği ve küfür ise Cehennem zakkumunun bir tohumu olduğunu gösteren Nur’un o gibi parçaları, kısacık bir tarzda, bir mecmuacık olarak yazılacak ve inşaallah neşredilecek.

İman ve Küfür Muvazeneleri, s. 18-19

LÛ­GAT­ÇE:

hakaik-ı imaniye: İman hakikatleri.

hilkat-i âlem: Âlemin yaratılışı.

küfr-ü meşkuk:  Şüpheli küfür, “Acaba yanlış mı düşünüyorum, yoksa Allah var mı?” diye şüpheye düşme.

küfr-ü mutlak: Kayıtsız şartsız küfür, kesin ve tam bir inkâr.

lemaat: Lem’alar, parıltılar, nurlar.

muamma: Bilmece; anlaşılması güç olan mesele.

muannid: İnatçı, ayak direyen.

muvazene: Karşılaştırma, mukayese.

mütemerrid: Kötülükte ısrar eden, inatçı, dik kafalı.

temerrüd: İnat etme.

vahdaniyet-i İlâhiye: Allah’ın bir, tek olması.hakaik-ı imaniye: İman hakikatleri.