İslâmköyü, Kuleönü ortasında olan ve Sıddık Sabri ve Lütfi gibi talebeleri yetiştiren Atabey, Aras karyesi, çok defa hatırıma geliyordu, “Acaba bu köy neden geri kaldı, söndü?” diye düşünüp müteessir oluyordum. Fakat Cenab-ı Hakka hadsiz şükür olsun ki Tahir ve Abdullah Çavuş o endişemi tamamıyla izâle ettiler; büyük bir teselli bana verdiler.

Kastamonu Lahikası, s. 96

***

Hakikaten Hüsrev’in infikâki beni çok müteessir etmişti fakat Tahirî, o parlak kalemiyle benim o teessüratımı izâle eyledi. O bütün efrad-ı ailesiyle, peder ve validesiyle Risale-i Nur’un has talebeleri içinde her vakit hissedar olacaklardır. Hem bu Tahir’in yüzünden bugünden itibaren Atabey de İslâmköyü, Sav köyü, Kuleönü karyeleri gibi Nurs karyesine arkadaş olup umum manevî kazancımıza hissedar oldu.

Kastamonu Lahikası, s. 105

***

Tahirî’nin bize o kıymettar kalemiyle Cennet taamları gibi çok tatlı ve hûri libası gibi çok güzel yazıları, burada herkesi lezzetle mütalâaya sevk ediyor.

Kastamonu Lahikası, s. 125

***

Aziz, Sıddık Kardeşlerim ve Hizmet-i Kur’âniyede Kuvvetli Arkadaşım!

Bu defa kahraman Tahir’i umumunuz namına gördüm ve onda bir Lütfi, bir Hafız Ali, bir Hüsrev ve bir Said (fakat genç Said) müşahede ettim. Cenab-ı Hakka çok şükrettim.

Kastamonu Lahikası, s. 150

***

Bizi ve Kastamonu şakirdlerini kıyamete kadar minnettar eden ve müstesna kalemiyle Risale-i Nur’un hemen umumunu bu havaliye yetiştiren ve evlât ve peder ve vâlideleri ve refikasıyla Risale-i Nur’a hizmet eden kahraman Tahirî kardeşim, Cenab-ı Hak hanenizdeki hemşireme, hem bana şifa ihsan eylesin. Hastalığıma ait bir parça, size geliyor. Peder ve validenize de benim tarafımdan deyiniz ki: “Tahirî gibi kahraman bir şakirdi Risale-i Nur’a yetiştiren ve o vasıta ile defter-i a’mâllerine daima hasenât yazdıran bir şakirdi bize kardeş veren o mübarek zatlar inşaallah bu saadeti daima idame ettirecekler. Dünya cam parçalarını, o elmaslara tercih etmeyecekler. Onlar, hususî duamızda dahildirler.”

Kastamonu Lahikası, s. 268

***

Tahirî’nin Denizli hapsinde unutulmaz hâlisâne hizmetiyle ve Nurlara sarsılmaz sadakatiyle ve yanılmaz zekâvetiyle ve çekilmez bahadırlığıyla daire-i Nur’da ehemmiyetli makamı için, bütün bu defaki mektubunu Lâhikaya geçirdik. Başta Nur’un şakirdlerinden validesi Zübeyde olarak, akrabasına ve rüfekasına selâm ederim. Cenab-ı Hak onlardan ebeden razı olsun. Âmin!

Emirdağ Lahikası, s. 192