Bilhassa şuurlu bir Müslüman, hayatın anlamını, niçin yaratıldığını, nereden gelip nereye gideceğini merak ederken, hayvanların böyle bir derdi yoktur. Şüphesiz bu, bizlere Cenâb-ı Hakk’ın büyük bir ihsânıdır.

Evet, böyle bir ihsâna mazhar olan şuurlu bir Müslümanın öncelikli hedefi, bu sorulara cevap bulmak olmalıdır. Zîra bu sorulara bulacağı cevaplarla hayata geliş maksadını ve vazifesinin ne olduğunu öğrenecektir. Bu sayede Cenâb-ı Hakk’a yönelecek olan insan, O’nu daha iyi tanıyacak ve sevecektir. Böylelikle aslî hedefinin Cenâb-ı Hakk’ın rızasını kazanmak olduğunun farkına varacak, O’na olan kulluk vazifesini en güzel şekilde yapmaya gayret edecek ve hayatına da bu hedef doğrultusunda yön verecektir. Böylece “Ben cinleri ve insanları, ancak bana ibadet etsinler diye yarattım”1 âyetine mâsadak olacaktır.

Peki, aslî hedefi âhiret olan bir Müslümanın dünyevî gaye ve hedefleri olmayacak mı? Tabii ki olacak, hem de en güzeli ve en iyisi olacak. En güzel için çalışacak, bu uğurda kavlî duâsını yaptığı gibi fiilî duâsını da yapacak. Yaptığı iş en iyi şekilde yapacak. Kamuda çalışıyorsa aldığı maaşın hakkını en iyi veren ve çevresine örmek olan bir memur olacak. Neden dünya herkese ilerleme ve yükselme dünyası olsun da biz Müslümanlar için gerileme dünyası olsun? Biz, bırakalım gerilemeye, yerinde saymaya dahi razı olmamalıyız. Hem i’lâ-yı Kelimatullah yani Cenâb-ı Hakk’ın isminin yüceltilmesi, iyiliği emretme ve kötülükten men’etme ile mükellef olan biz Müslümanlar, bu ulvî vazifeyi bu zamanda maddeten terakkî ederek icra edebiliriz. Çünkü i’lâ-yı Kelimatullahın en büyük düşmanı olan cehalet ve fakirliği ancak fen, ilim ve san’at silahıyla yenebiliriz.

Hem bizler, “İki günü aynı olan ziyandadır”2 diyen bir Peygamberin (asm) ümmetiyiz. Her günümüz bir öncekinden farklı olmalı; bilgi, birikim ve donanım olarak kendimizi geliştirmeye devam etmeliyiz. Yani hem dünyevî çalışmalarımızı hem de âhiret hedefimizi bir arada götüreceğiz. Ayrıca dünyevî işleri âhiret hedefimize ulaşmak için basamak yapabilme fırsatımız var. Nasıl mı? “Amelinizde rızâ-yı İlâhî olmalı”3 düsturuyla hareket ederek ve farz olan namazlarımızı asla ihmal etmeyerek. Çünkü Bediüzzaman Hazretlerinin ifadesiyle “Namaz kılanın diğer mübah dünyevî amelleri, güzel bir niyet ile ibâdet hükmünü alır. Bu sûrette bütün sermâye-i ömrünü, âhirete mal edebilir. Fânî ömrünü, bir cihette ibkâ eder.”4

Hem Peygamber Efendimiz (asm) “Kendini hiç ölmeyecek zanneden kişinin çalışması gibi (dünya için) çalış, yarın öleceğini zanneden kişinin korkması gibi (günahlardan) kork”5 buyurmuşlardır. Bu hadis-i şeriften de anlaşılacağı üzere hiç ölmeyecekmişiz gibi bu dünya hayatına ve yarın ölecekmişiz gibi âhiret hayatına ciddî bir şekilde çalışmamız gerekiyor.

Evet, şu dünya misafirhanesine hikmet nazarıyla baktığımızda hiçbir şeyi mîzansız ve gayesiz göremeyiz. Nasıl olur da biz Müslümanlar gayesiz ve hedefsiz kalırız? Rabbim bizleri hem uhrevî hem de dünyevî hedefine ulaşıp saadet-i dareyne mazhar olan kullarından eylesin. Âmin.

Dipnotlar:

1- Zâriyât Sûresi, 56. âyet

2- İmam-ı Gazâlî, İhya, 4/335

3- Lem’alar, Said Nursî, 21. Lem’a, Birinci Düstur

4- Sözler, Said Nursî, 4. Söz

5- Münavi. Feyzü’l-Kadir, II/12