Baştan Sona Facia!

Çabuk kirlenen bir kamuoyumuz ve kirli bir bilinçaltımız var. Bir meseleyi konuşa konuşa çözülmez hale getirmekte ve içinden çıkılmaz hale sokmakta üstümüze yok! 

Ve kamuoyu olarak, altı yaşındaki kız çocuğunun ruh dünyasını da, o güzel dinimizin orijinal imajını da yıkmaya hakkımız yok.

O olayda bir kışkırtma var mıydı, hocanın Boğaziçi Üniversitesinde konuşması, gündemde tutması mı gerekiyordu, başka bir gündemi yok muydu, bir oyuna mı geldi, iş nasıl cereyan etti; bilmiyoruz! Devasa imânî meseleler varken ve gençlere iman açışından yığınla dersler verebilecek durumda iken, şu gelinen noktaya bakın! 

Söyleyeceğimiz tek şey: O olayların baştan sona facia oluşudur!

Evlilik Çağı

Önce şunu tespit ve teslim edelim: İslâm hukukunda evlilik yaşı, elbette ergenlik yaşı da denilen akil ve baliğ yaşıdır. Sadece ergen olmak yetmez! Ergen (yani baliğ) olmakla beraber, gencin akil de olması gerekir. Yani aklî melekeleri yerinde ve sağlıklı olması da gerekir. Kendi kararını verebilecek reşit yaşta olması gerekir. 

Çocuk hakkında karar vermeye anne ve babasının hakkı vardır. Tamam!      

Fakat, eğer akil ve baliğ olmadan, çocuk hakkında anne ve baba tarafından bir karar verilmişse, bu kararın gizli tutulması, bu kararın çocuk üzerinde psikoloijk baskı oluşturmasına izin verilmemesi ve çocuk akil ve baliğ olduğunda kendi kararını hür bir biçimde ve etki altında kalmadan kendisinin vermesine yardımcı olunması doğru olandır.   

Aksi takdirde, eğer çocuk kendi kararını kendisi vermemişse, anne ve baba tarafından kendisi hakkında verilen kararı da kabul etmemişse ve istemediği bir evliliğe zorlanmışsa, çocuk lehine kul hakkı doğar ve çocuğun hukukunu dünyada anne ve babası korumadığında, mahşerde Allah bunun hesabını sorar.         

Kız Evlendirilirken Fikri Sorulur

Hazret-i Âişe Vâlidemiz (ra) der ki: Bir genç kız gelerek, “Babam beni kardeşinin oğluyla evlendirdi. Halbuki ben istemiyorum”dedi. 

Hazret-i Âişe (ra) genç kıza: 

“Peygamber (asm) gelinceye kadar bekle” dedi. 

Resûlullah Efendimiz (asm) gelince, kızın babasına haber göndererek çağırttı ve kızının fikrini alıp almadığını sordu. Kız bu defa:

“Yâ Resûlallah! Ben babamın yaptığı işe karşı değilim. Fakat, evlenme işinde kadınların da söz hakkı var mı? Onu öğrenmek istedim” dedi. 

Resûlullah (asm) şöyle buyurdu: “Kız evlendirilirken fikri sorulur. Eğer sükût ederse, izin vermiş sayılır. Eğer istemezse, evlendirmek câiz değildir.”1

Anlaşılıyor ki, son karar hakkı kızın kendisinindir. Bu karara saygı duymalı, kızın üzerinde ailevî baskı oluşturmaktan kaçınmalıdır. Aksi takdirde iş mahşere kalacaktır.  

Eğer bir kız akil baliğ olmadan anne ve babası tarafından evlendirilirse, bu kız akil baliğ olduktan sonra bu nikâhı fesh etme ve kocasını boşama hakkına sahip olur. 

Hâkimler de kızın beyanıyla kızı kocadan boşar. İslam Hukukunda durum budur.

Bu bir hukuki meseledir. Ağızlardaki mesele olmamalıydı.

Dipnot:

 1. Nesâî, Nikâh, 36; İbn-i Mâce, Nikâh, 12