BELÂ ÇEKEN CÜRÜMLER  

Peygamber Efendimiz (asm) ahir zamanda insanlık olarak başımıza belâ çeken öyle hatalarımızdan ve dalâlet hallerimizden bahsediyor ve uyarıyor ki, her biri başlı başına ayrı bir belâ, ayrı bir afet ve ayrı bir musîbet hükmündedir.

Bahsettiğiniz hadiste Peygamber Efendimiz (asm) şöyle buyurmuştur:

“Ümmetim şu on beş şeyi işlediğinde başına belâlar gelir:

1- Devlet malının ganimet bilinmesi ve haksız olarak yenmesi,

2- Emanetin ehline verilmeyip ehil olmayanlarca kullanılması ve emanetin istismar edilmesi,

3- Zekâtın angarya kabul edilmesi, israfın artması.

4- Haksız emirlerin ve haksız işlerin artması ve haksızlıklara sessiz kalınması,

5- Başına buyrukluğun ve anneye isyanın çoğalması,

6- Arkadaş ve yandaş kayırmalarının artması,

7- Aile içi itaatin bozulması ve babaya cefâ ve eziyetin artması,

8- Camilerde gürültülerin ve boş sözlerin yükselmesi,

9- Halkın en aşağılık kimselerinin söz sahibi olup yönetime geçmesi,

10- Kişiye şerrinden korkulduğu için iyilik edilmesi,

11- İçkilerin serbestleşmesi,

12- İpek elbiselerin çokça giyilmesi,

13- Şarkıcı kızların çoğalması,

14- Çalgı âletlerinin yaygınlaşması,

15- Bu ümmetin sonunun evveline lânet okuması.

İşte o zaman kızıl rüzgâr, yere batma veya suret değiştirme belâlarını bekleyin.” 1

MÜTEŞABİH İFADELERİN OKUNMASI 

Bu hadiste, Allah’ın gazabına ve gayretullah’a sebep olacak dehşetli hatalardan haber veren Allah Resulü (asm), bu hata ve haramların çoğunun yaygınlaşmasının başlı başına bir belâ olduğunu, Allah’ın Celâl tecellisinin böyle hatalardan sonra can yakıcı biçimde vaki olacağını, bundan sakınılması gerektiğini bildiriyor ve ümmeti uyarıyor.

Hadisimiz kısmen müteşabihtir. Uyarıları aynen şeklen hakikati ifade ettiği gibi, mecazi ifadeler de olabilir. Bahsedilen kızıl rüzgâr, yere batma ve suret değiştirme belâlarını hakikî manalarında anlayabileceğimiz gibi, birer teşbih ifadesi veya mecaz olarak zikredildiğini söylemek de mümkündür.

Elbette takdir ve hüküm Allah’ındır.

Burada geçen “kızıl rüzgâr”dan; kavurucu ve yakıcı rüzgârlar, sıcak atmosfer, volkanlar, yanardağlar, yangınlar, ateş ve hararet afetleri, şimşekler, yaygınlaşan ve saldırganlaşan şuursuzluk, övünülen ve çoğunluğu saran cahillik anlaşılabilir.

“Yere batma” belâsından, çoğalan depremler ve yer sarsıntıları, manevî olarak alçalma, çökme ve batmalar, Allah’ın, meleklerin ve mü’minlerin lânetine uğrama belâları anlaşılabilir. 

Nitekim bir deprem münasebetiyle Bediüzzaman diyor ki: “Fitne-i âhirzamanın müddeti uzundur; biz bir faslındayız… Bu geçen zelzele, kıyametin zelzele-i kübrasından haber verir gibi sarstı, fakat akılları başlarına gelmedi.” 2

“Suret değiştirme” belâsından, ceset itibariyle dünyada veya kabirde çirkinleşme, çaresiz hastalıklara ve musîbetlere uğrama, maddî-manevî problemler yumağında bunalma, psikolojik gerginlikler ve depresyonların artması, umduklarına ulaşmama, korktuklarının zarar görme, iyi amelinden hayır ve fayda görmeme gibi musîbet ve belâları anlamak mümkündür.

İTAAT KULUN, AF ALLAH’INDIR   

Şüphesiz af da, gazap da Cenab-ı Allah’a aittir.

İsyan ve itaat ise kula aittir.

Cenab-ı Hak her zaman isyan içinde olan kullarını gerek peygamberleri eliyle, gerekse muhtelif musîbetler diliyle uyarmıştır. Bu İlâhî uyarıları doğru algılayarak hatalarından dönen ve tövbe ve istiğfar edenlerse her zaman kurtulmuşlardır.

Kendini ıslah eden toplumlara Cenab-ı Hak her zaman rahmet nazarıyla bakmıştır.

Cenab-ı Hak üzerimizden, toplumumuzdan, İslâm âleminden ve insanlıktan rahmet nazarını eksik etmesin. Âmin.

Dipnotlar:

1- Câmiü’s-Sağîr, 1/428; Tirmizî, Fiten, 31. 2- Lem’alar, s. 66.