Namazdan ayırma ömür boyunca,

Fütur verip usandırma Allahım.

Mahşer günü huzuruna varınca,

Mahçup edip utandırma Allahım.

***

“Tembellik kulağıyla şeytandan ders alanlar”, sual okları ile saldırılarına devam ederler:

SUAL: “Namaz iyidir. Fakat her gün her gün beşer defa kılmak çoktur. Bitmediğinden usanç veriyor.” 

Ahir Zaman Tabibi, böyle bir sual oku ile yaralanan kalplere şöyle bir merhem ile müdahale eder:

EL CEVAP: Ey nefis! Cehl-i mürekkeb içinde, tembellik döşeğinde, gaflet uykusunda söylediğin şu söze mukabil “Beş İkaz”ı benden işit.

Birinci İkaz:

Ey bedbaht nefsim! Acaba ömrün ebedî midir? Hiç kat’î senedin var mı ki, gelecek seneye, belki yarına kadar kalacaksın? 

Sana usanç veren, tevehhüm-ü ebediyettir. (Ebedî yaşayacağını zannetmektir) Keyf için ebedî dünyada kalacak gibi nazlanıyorsun. Eğer anlasa idin ki, ömrün azdır, hem fâidesiz gidiyor; elbette onun yirmi dörtten birisini, hakikî bir hayat-ı ebediyenin saadetine medâr olacak bir güzel ve hoş ve rahat ve rahmet bir hizmete sarf etmek, usanmak şöyle dursun, belki ciddî bir iştiyak ve hoş bir zevki tahrike sebep olur.”

Evet, gerçekten insan, gaflet ve ünsiyetten dolayı, bu hayatı hiç bitmeyecek zanneder. Halbuki, herkes zaman zaman durup da arkasına bir baksa, yılların ne çabuk geçtiğini fark edecek ve “Aman Allahım, ben bu noktaya ne çabuk geldim” diyerek hayret edecektir. Okula başlayan çocukların, “Daha dün annemizin kollarında yaşarken, bugün okullu olduk, sınıfları doldurduk” dediği gibi, bir mezarlığa ibret gözüyle bakıp, hikmet kulağıyla dinlesek, belki de orada “daha dün bizlerde sizler gibi  yaşarken, bugün ölümlü olduk, kabirleri doldurduk” diye seslendiklerini mânâ kulağı ile işitmiş olacağız.

Bir zamanlar camilerde en son saflarda muzırlık yaparak namaz kılmaya çalıştığımız günlerden bugün en ön safta namaz kıldığımızı düşündüğümüz zaman da, “ne çabuk buralar kadar geldik” diye aklımızdan geçmiyor mu?

Bu kadar çabuk geçen dünya hayatında, namazı hiç bitmeyecek bir angarya gibi gören insanın ne kadar cehl-i mürekkep içinde olduğu anlaşılır. Böyle cehalet de, ancak iman ilmini tahsil etmekle ortadan kalkar.