İzmir’de de böyle bir görev Mermer ailesine nasip olmuş. Pazartesi gününün erken saatlerinde Hakk’a yürüyen Abdurrahim Mermer’in ailesi de tamamı Nur hizmetinin içindedir.

Genç yaşlarında Risale-i Nur’la tanışan ve yine genç yaşta nezaretlerde kalarak ifade vermiş, eserleri tanıdığı yıldan beri günbegün artarak vefatına kadar devam eden hizmet aşkı.

Bu tanışıklığımızı perçinleyen olay, kızıma talip olup, akrabalık bağlarıyla daha da güçlendi. Hizmetindeki maddî manevî yardımlara koşarak gitmesi, vakarı ve fedakârlığı, samimiyeti, ihlâslı oluşu her halinden belli oluyordu.

İzmir Yeni Asya Temsilciğine ait matbaa makinelerinin baskı işlerinin yapılması için Karabağlar’daki atölyesinin üst katına kurdurmuştu. Her gün aldığı 20-25 Yeni Asya’yı Işık Kent abonelerine dağıtır, gelenek haline getirdiği Cumartesi sabahları dükkân komşularına çorbalı Risale-i Nur dersleri verirdi.

Dairesinin birini dershane ve Bizim Radyo’ya program hizmetleri için vakfetmişti. Gençlerin ve çocukların yaz okuma programlarını rahat bir ortamda yapabilmeleri için bahçe aldı, içine dershane yapıp hizmette kullanma arzusu ve kuvvetli bir niyeti vardı, ancak ömrü vefa etmedi. Halis bir niyet olduğundan hiç şüphem yok ki, Rabbim inşallah gerçekleşmiş gibi hanesine yazar.

Arabaları Nur’un hizmetindeydi, her türlü programlarda rahmetliyi görmek mümkündü. Risale-i Nurlar’ı kendi malı imiş gibi sahip çıktığından Üstadımızın “Nur Talebesi” olma vasfını da hak etmişti. Velhasıl, Yeni Asya Nur Talebesinde olması gereken her şeye sahipti. 

Çektiği ağır hastalığında bile en ufak bir şikâyeti olmadığı gibi, ziyaretine gelenlere de vakur haliyle numune-i imtisal oluyor, hasta yatağında dahi güzel mesajlar veriyordu. Üstadımızın dediği ehl-i iman ölümü gülerek karşılar sözünün tecelligâhı idi.

Şükürle karşıladığı ağır hastalığı vasıtasıyla da bakiye kalan bütün günahlarını dünyada bırakıp, bir melek hafifliğinde uçtu gitti.

Nur Talebesi olan ailesi, özellikle hanımı Fatıma Hanım ise tam bir sabır kahramanı. Yatalak vaziyette olan annesine en az 4-5 yıl hizmet ettikten sonra, arkasından babası da uzun süre yoğun bakımda kalıp ahirete göçtü, akabinde rahmetli eşine “öf” bile demeden büyük bir metanetle hizmet etmesi ”Allah-ü âlem” bu imtihandan muvaffakiyetle çıktığını gösteriyor. Tabiî ki bütün evlâd-ı ıyali de bütün mesailerini fedakârca harcadılar.

Hafız Ali Abinin vefatından sonra kabirdeki ilk gecesine şahit olan Üstadımızın yazdığına göre oradaki sual meleklerine “…Meyve hakikatleriyle cevap verdiği misüllü; ben de ve Risale-i Nur şakirtleri de suallere karşı Risale-i Nur’un kuvvetli hüccetleri ile tahsine ve tebrike sevk edecekler inşallah.” (Asa-yı Musa)

Nur kardeşim, dünürüm rahmetli Abdurrahim Mermer de bu müjdeyi hak ettiğinden, gelen sual meleklerine Risale-i Nur’dan ders okuduğu inancındayım. Rabbim rahmetiyle muamele etsin inşallah.