“Yeni Türkiye Projesi” adı altında hazırlanan tesbitler güzel. Halk arasındaki bir darb-ı mesel var; gariban ve fakirin sevinmesi, ancak kaybettiği malını tekrar bulduğunda olur, diye. 

Akşener’in anlattıkları bu ülkenin daha önce sahibi olup da kaybettiği değerleri hatırlattı: Demokrat Parlamenter Sistem, Tarafsız Cumhurbaşkanı, Adalet ve hukukun üstünlüğü, Meclisin etkinliğinin sağlanması, hür basın, v.b.

Kendileri açısından olumlu görülen maddeler içinde; daha önceki konuşmalarında tekrar geri getireceklerini söylediği, ucube “İstanbul Sözleşmesi”nden vazgeçilerek, yerine kadın istismarlarının kendi ceza hukukumuz içerisinde en ağır cezayı alacak kanun değişikliğinin yapılacak olmasını vaad etmesi de var.

Aslında kaybettiğimiz değerler onun anlattıklarından da fazla. 1960’lı yıllardan başlayıp, 12 Eylül İhtilâl Anayasası’nda kaldırılan seçim sisteminde, artan oyların da partilere dağıtılması sonucu yeni mebusların ilâve edildiği “Millî Bakiye” sisteminde vatandaşın verdiği oylar heba olmayıp mecliste temsil ediliyordu.

Sayın Akşener, getirecekleri seçim sisteminde “seçim barajını yüzde ondan yüzde beşe” çekeceklerini açıklıdı. Yüzde beşten az oy alan partilere oy veren vatandaş mecliste nasıl temsil edilecek? Doğru olan seçim barajının tamamen kaldırılması değil mi?

Diğer handikap ise, “Andımız”dan hâlâ vazgeçilememiş olmasıdır.

Doğru mesajların, milletin değerlerinden uzak söylemlerle kirlenmemesi icap eder.

Ve işin en acı olan tarafı da; yüz yıllık Cumhuriyet tarihimizde bir devletin temelini oluşturması gereken esas maddelerin hâlâ çözülememiş olması değil mi?