Özellikle Hüsrev’in kaleminden çok bahsediliyor. Ayrıca mektuplarının da farklı olduğunu ve ruhunu okşadığını söylüyor. Kendisinin de Üstad Bediüzzaman’a yazdığı mektuplarındaki ifadeleri dikkat çekicidir. 

Hüsrev Ağabey, Barla Lâhikası’nda neşredilen bir mektubunda şunları yazmış: “Sevincimden mektubunuzu takbil ediyorum; ruhum sizinle yaşadığı halde, cismen uzak bulunduğumdan ağlıyorum. Zaman oluyor ki, gözlerimden dökülen yaşları yazı yazmak veyahut Risaleleri okumakla teskin ediyorum.” Ayrıca Üstad namına hastalanmak ve ölmek arzusunu da söylüyor. Saff-ı evvel talebelerin hepsinde bizim için güzel örnekler vardır.

“Kur’ân hizmetini dünyevî ve maddî menfaate sarahaten tercih eden Hüsrev namındaki kardeşimi tebrik ederim. Cenab-ı Hak, böyle Hüsrev’lerin adedini çoğaltsın ve daim arttırsın. Âmin.” 1 “Bir kısmını Hüsrev gibi ciddî talebeler yazar; onlardan bilâhare alır, yazarsınız ve onlarla teşrik-i mesai edersiniz.” 2 “Kardeşim, sen, Hüsrev, Âsım, nazarımda çok kıymettarsınız. Cenab-ı Hak sizleri ve sizin gibileri Kur’ân hizmetinde sâbit-kadem ve fedakâr ve kemal-i sadâkatte dâim ve muvaffak eylesin. Âmin.” 3 

“Bu defa Isparta umum şakirtlerinin hissiyatıyla Risale-i Nur kahramanı Hüsrev’in yazdığı mektup, gerçi hakkım olmayarak bana ziyade hisse vermiş, fakat Isparta ve civarı kahraman şakirtlerinin tam derece-i irtibatlarını ve Risale-i Nur’un tam kıymetini gösterdiğinden ve mektuplarım içinde ve lâhikaya, hem daha münasip gördüğünüz makamlarda yazmaya lâyıktır.” 4 

Gül Nur kahramanı Hüsrev, Üstadın kış münasebetiyle maddî ihtiyaçlarını merakına karşı şunları söylemiş: “Onların Risale-i Nur’a hizmeti, her şakirdin saadet-i ebediyesine menfaati gibi benim de hakikî kışım suretinde olan kabrimden sonraki kışta ihtiyacatıma o derece mükemmel yardım ediyorlar ki...” 5

“Ezcümle, Gül ve Nur fabrikası namına Hüsrev’in tebrik mektubu, beni sevinçle ağlattırdı. Zaten Hüsrev’in mümtaz bir hasiyeti budur ki, şimdiye kadar bana gelen bütün mektuplarının hiçbirisi beni incitmiyor; elim zamanlarımda da yumuşak geliyor, ruhumu okşuyor. Bu cihette dahi ona şahsım itibarıyla çok minnettarım.” 6 “Risale-i Nur’un kahramanı Hüsrev, benim bedelime ölmek ve benim yerimde hasta olmak samimî ve ciddî istiyor. Ben de derim: Telif zamanı değil, şimdi neşir zamanıdır. Senin yazın, benim yazımdan ne derece ziyade ve neşre faydalı ise, hayatın dahi hizmet-i Nuriyede benim bu azaplı hayatımdan o derece faydalıdır. Eğer benim elimden gelseydi, hayatımdan ve sıhhatimden size memnuniyetle verirdim.” 7 

“Çok defa benim sıkıntılarıma bir merhem hükmüne geçmiş ve yanımdaki sakladığım kahraman Hüsrev’in çok mektupları ve onların herbirinden birer ehemmiyetli fıkrayı alıp mecmuunu Lâhikaya geçirmek için zaman bulamıyorum.” 8 “Manidar bir tevafuktur ki, ben Hüsrev’in ve Sabri’nin mektupları gelmemesinden küllî endişelerimi yazarken, aynı zamanda memulümün haricinde en cemiyetli ve bütün o endişelerimi izale eden müteaddit mektupları kapıya geldi.” 9 

Dipnotlar: 

1- Bediüzzaman Said Nursî, Barla Lâhikası, 90. 2- A.g.e. s. 172. 3- A.g.e. s. 173. 4- Bediüzzaman Said Nursî, Emirdağ Lâhikası, 63. 5- A.g.e. s. 78. 6- A.g.e. s. 84. 7- A.g.e. s. 121. 8- A.g.e. s. 128. 9- A.g.e. s. 131.