Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi 2023 yılı istatistiklerini açıklamış ve bu tabloya göre, bekleyen davaların yüzde 34’ü Türkiye’den olduğu anlaşılmış.

Tabii ki Türkiye’yi idare edenler çoğu konuşmalarında AİHM’nin kararlarını ‘tanımadıklarını’ ifade etmiş olsalar da; yürürlükteki anayasaya göre AİHM kararları dikkate alınmak mecburiyetindedir. Peşinen şunu da ifade etmekte fayda var ki, ‘hukuk karnemiz’ sadece AİHM nezdinde değil, içerde de sıkıntılıdır. Mahkemelere işi düşenlere sorulsa büyük çoğunluğunun işleyişten şikayet ettiği görülür. Hele hele ‘siyasi davalar’la ilgili verilen kararların tatmin ettiğin kim söyleyebilir?

Hukuk sistemi eskiden beri şikayetlere konu olmuştur. Fakat bu şikayetler son dönemde ayyuka çıkmış denilse yeridir. Şu da var ki ‘tarafgir’ler bu adaletsizlikten pek de şikayetçi değiller. Çünkü onlara göre işler yolunda. Peki, ‘muhalif’ görülenlere haksızlık yapılmasına herkesin itiraz etmesi gerekmez mi?

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi 2023 istatistikleriyle ilgili haberde şu bilgiler de var: “AİHM’de bekleyen davaların önemli bir kısmını Türkiye’den yapılan başvurular oluşturuyor. Rapora göre, geçtiğimiz yıl bekleyen en yüksek başvuru sayısına sahip ülke Türkiye oldu. AİHM verilerine göre mahkemenin 68 bin 450 davalık toplam dava yükünün 23 bin 397’sini Türkiye menşeli davalar oluşturdu. Buna göre bekleyen davaların yüzde 34,2’si Türkiye’den. Bu davaların da büyük çoğunluğu 2016 yılındaki darbe girişimi sonrası yapılan başvurulardan oluşuyor. Türkiye 2023 yılında en çok ‘adil yargılanma hakkının ihlali’ ve ‘güvenlik ve özgürlük hakkının ihlali’ konularında mahkum edildi. 2023 istatistiklerini açıklayan AİHM yetkilisi Siofra O’leary, en fazla başvurunun Türkiye’den yapıldığını belirterek, 2022 ile kıyaslandığında Rusya ile ilgili başvuruların 5 bin, İtalya ile ilgili başvuruların da bin civarında azaldığını söyledi. Türkiye’yi 12 bin 450 dava ile Rusya izledi. En çok başvuru sayısına sahip üçüncü ülkeyse 8 bin 750 dava ile Ukrayna.” (tr.euronews.com, 25 Ocak 2024)

Türkiye her geçen gün ‘daha adil bir ülke’ olma yolunda ilerlemesi gerekirken, ‘hukuk karne’mizin gün geçtikçe bozulması acaba idarecileri hiç düşündürmüyor mu? 2023 yılında en çok ‘adil yargılanma hakkının ihlali’ ve ‘güvenlik ve özgürlük hakkının ihlali’ konularında mahkum edilmiş olması çok üzücü değil mi?

“‘Adil yargılanma hakkının ihlali” övünülecek bir durum mu? “AİHM kararları bizi bağlamaz. Biz işimize bakarız” diyerek “hukuk karnemiz”i düzeltmemiz mümkün mü?

Başkalarına, ‘yabancı’lara, AİHM ya da benzeri kuruluşlara kızmak ve küsmek yerine; milletimizin menfaati için “hak, hukuk ve adalet” yolunu tercih etmek mecburiyetindeyiz vesselam.