Elbette bu tablonun tek sorumlusu idarecilerimiz değil. AB’deki bir ekip ki buna ‘İkinci Avrupa’ demek mümkün; Türkiye ile Avrupa Birliği arasındaki ilişkilerin iyi olması değil, kötü olması için uğraşıyor.

Kötülükleri yaymak için çalışan “İkinci Avrupa”nın kötülüğü kendi ayağına dolansın, ama onların kötülüğü, fenalığı ve ülkemize tuzak kurmak istemesi bizim idarecilerimiz için bahane olmamalı. Türkiye’nin, AB üyesi olması son tahlilde milletimizin menfaatine olduğuna göre pireye kızıp yorgan yakmak olmaz. AB’deki aleyhte yöneticilerle tartışmak yerine, Türkiye’nin AB üyesi olmasına destek veren idareci ve sivil toplum kuruluşlarıyla birlik kurmak icap eder.

İktisadî Kalkınma Vakfı tarafından İstanbul’da düzenlenen bir panelde Türkiye ile AB arasındaki son gelişmeler masaya yatırılmış. İKV Genel Sekreteri Doç. Dr. Çiğdem Nas, Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerinin zor bir dönemden geçtiğini belirterek, “İki taraf açısından durumu değerlendirecek olursak, ilişkide bağımlılık söz konusu. Özellikle hem ekonomik ve ticarî ilişkiler bakımından hem Avrupa Birliği’nin Türkiye için oluşturduğu model bakımından, iki taraf için de vazgeçmek çok zor” demiş. 

Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerinin son dönemde zor bir süreçten geçtiğini aktaran Nas, daha önce de 1980-1986’da ilişkilerin askıya alındığını, yine 1990’lı yıllarda böyle zor süreçlerin atlatıldığını, ancak son yıllarda yaşananların ‘daha zor bir dönem’ olduğuna dikkat  çekmiş.

Acaba Türkiye ile AB arasındaki ilişkilerin 1980 sonrası askıya alınması tesadüf olabilir mi? Hatırlanacağı üzere bu tarihte Türkiye’de askerî bir darbe olmuştu ve darbeciler belki de ilk işlerden biri olarak Türkiye ile AB arasındaki görüşmeleri iptal etmişti. 1990 sonrası benzer gelişmelerin olması ve nihayet  günümüzde de AB ile ilişkilerin ‘en zor dönem’ olarak tarif edilir duruma gelmesi dikkate değer bir tesbit  olmalı.

İKV Genel Sekreteri Nas şunları da ilâve etmiş: “Müzakereler resmen dondurulmuş ya da resmen askıya alınmış değil. Konsey de böyle bir karar verilmemiş durumda, ancak ilişkiler ilerlemiyor. Son fasıllar 2016’da açılmıştı, o günden bu yana herhangi bir gelişme yaşanmadı. Gümrük Birliği’nin modernizasyon süreci özellikle iş dünyasını yakından ilgilendiriyor. Burada da bir beklentimiz vardı. 2017’de müzakerelerin başlamasını ön görüyorduk, ama orada da yine bir tıkanıklık söz konusu. Vize serbestliği konusunda Türkiye epey bir yol almış olsa da burada da bir sonuç maalesef alınamadı. Tamamen ilişkilerin kopması zor gözüküyor, ama zorlayıcı koşullar mevcut.” değerlendirmesinde bulundu. (AA, 7 Ağustos  2019)

Cumhurbaşkanı da neredeyse aynı gün yaptığı açıklamada, “Biz, her şeye rağmen yarım asırlık tam üyelik mücadelemizi pozitif gündemle sürdürmeye çalışıyoruz. Vize serbestisindeki kalan son 6 kriteri de sür’atle çözerek vatandaşlarımızın hak ettiği kolaylığı sağlamak istiyoruz” demiş. (trthaber.com, 6 Ağustos 2019)

Sözlerin tutulması ve iki tarafın da menfaatine olan “Türkiye’nin, AB üyeliği”nin gerçekleşmesini temenni ediyoruz.