Bir gün dost, bir gün küskün ilerleyen bu ilişki, 9 Mayıs’taki “Avrupa Günü” vesilesiyle yeniden gündemi meşgul etti. Bu gün vesilesiyle yapılan açıklamalar Türkiye ile AB’nin birbirinden ayrılmasının zor olduğunu bir defa daha ortaya koydu.

Fransa’nın Ankara Büyükelçisi Charles Fries’ın ev sahipliğinde Fransız Sarayı’nda “Avrupa Günü” dolayısıyla düzenlenen toplantı- da yapılan açıklamalar iki tarafında birbirine muhtaç olduğu göstermiş. 

Büyükelçisi Charles Fries, AB-Türkiye ilişkilerinin önemine dikkat çekerek, şöyle konuşmuş: “Avrupa Parlamentosu’nun yenilenmesinden ve yeni bir Avrupa Komisyonu’nun oluşturulmasından sonra AB-Türkiye ilişkilerinin, önümüzdeki yıllarda en önemli tartışmalardan olacağını düşünüyorum. Her ne kadar ilişkiler zaman zaman türbülansa girse de AB ve Türkiye ayrılmaz bir çift. AB’nin istikrarlı, müreffeh ve demokratik bir Türkiye’ye ihtiyacı var, tıpkı Türkiye’nin de ilerlemelerinde ve reform hareketlerinde kendisine eşlik edecek bir ortağa ihtiyacı olduğu gibi. Fransa’nın, Türkiye’nin AB ile ilişkilerini güçlendiren bütün siyasî, iktisadî ve sosyal reformları, demokratik değerlerin ve hukuk devleti ilkelerinin güçlenmesi çabalarını destekleyeceğini bir kez daha ifade etmek istiyorum.” (AA, 10 Mayıs 2019)

Aynı toplantıda konuşan AB Türkiye Delegasyonu Başkanı Büyükelçi Christian Berger’in tesbitleri de önemli: “AB devletleri büyük sorunların etrafında birleşti. Çok taraflılığın devam ettirilmesi, terörle ve güvenliğimizi tehdit eden unsurlarla mücadele ve iklim değişiklikleri gibi konular Türkiye’yle de ortak olan konular. Türkiye çeşitlilik içinde bütünlük anlamında AB için çok önemli. Türkiye çeşitliliğiyle AB’ye çok şey katacaktır.”

AB mensubu siyasetçi ve diplomatlardan bu yönde görüşler paylaşılırken, Türkiye’yi idare edenlerden de “Türkiye AB yolunda ilerlemeye kararlıdır” anlamında beyanlar duyuldu. AKP Genel Merkezi’ndeki iftar yemeğinde büyükelçileri ağırlayan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, “Avrupa Birliği üyeliği bizim için başından beri stratejik bir dış politika hedefi oldu, ama AB hâlâ bize çalım atıyor” demiş.

Çok defa ifade edildiği üzere hem AB, hem de Türkiye’yi idare edenlerden beklenti, verilen sözlerin tutulmasıdır. “Avrupa Birliği üyeliği bizim için başından beri stratejik bir dış politika hedefi” olduğuna göre, buna göre adımlar atılmasında fayda var. Üyelik yolundaki yürüyüşü sekteye uğratacak açıklama ve beyanların millete bir faydası olmuyor.

Fransa’nın Ankara Büyükelçisi Charles Fries’in “AB’nin istikrarlı, müreffeh ve demokratik bir Türkiye’ye ihtiyacı var, tıpkı Türkiye’nin de ilerlemelerinde ve reform hareketlerinde kendisine eşlik edecek bir ortağa ihtiyacı olduğu gibi” tesbiti göz önünde bulundurulsa ve buna göre işler yapılsa Türkiye’nin üyelik yolu açılabilir.

“İstikrarlı, müreffeh ve demokratik bir Türkiye”ye en başta Türkiye’de yaşayan 82 milyon insanın ihtiyacı vardır. Yine hatırlanacağı üzere idarecilerimiz her fırsatta reform yapmak isteğini de ilân ediyor. Peki bu reform yolculuğunda kendisine eşlik edecek bir ortak olması teklifi doğru değil mi?

Ortak menfaatimiz bu yolculuğun devam etmesi ve üyelikle neticelenmesi olduğuna göre ‘geri adım’ anlamına gelecek işleri yapmaktan uzak duralım. Unutmayalım, ‘bir lira’yı kaybedip ‘yüz lira’yı bulan zarar etmiş olmaz...