Maynard, (dünyanın, yeni) görüntülerini gördüğü aç çocukların bir kısmını kendisinin tedavi ettiğini anlatarak bölgede gördüğü tek şeyin kıtlık olduğunu ifade etmiş. İlgili habere göre  yetersiz beslenmenin çok ciddi seviyeye ulaştığına dikkati çeken Prof. Dr. Nick Maynard, “(Durum) Daha da kötüye gidiyor. İnsanların yetersiz beslenmeden öldüğünü gördüm. Çok sayıda çocuğu yoğun bakımda tedavi ettim. Bu çocuklar sonra öldüler. Onlar için gıdanın (Gazze’ye) girmesine izin verilmiyor” demiş. (AA, 25 Temmuz 2025)

Aynı haberde şu şahitlikler de var: Maynard, dünyanın dört bir yanından gelen doktorların Gazze’ye girerken yanlarında getirdiği bebek mamalarının İsrail askerlerince alındığını belirterek, “ABD’li bir doktorun çantasındaki bebek mamalarına el konulduğu doğru. Valizlerinde bebek maması getirdiğini ancak İsrail sınır güçleri tarafından bunlara el konduğunu söyleyen doktorlar tanıdım. Bebek maması dışında hiçbir şeye el konmamış” diye konuştu. Çocuk yoğun bakım ünitesinde yeterli malzeme olmadığı için çocuklara şekerli su içirmek zorunda kaldıklarının altını çizen Maynard, yetişkinler için de gerekli gıda ve gıda takviyelerinin bulunmadığına dikkati çekti. Maynard, bir hastasıyla arasında geçen tartışmayı anlatarak, “Bir hastaya 12 saat süren bir ameliyat yaptım. 12 saat sonra hastaneden ayrılmak istediğini söyledi. Kalmaya ikna etmeye çalıştım ama ‘Çadırım buradan daha güvenli’ dedi. Çadırı güvenli olmayan bir alandaydı, ama orayı daha güvenli bulmuştu” dedi. Açlık sebebiyle yıllardır tanıdığı insanları tanıyamaz hale geldiğini dile getiren Maynard, özellikle iki doktor arkadaşının yaklaşık 30 kilo verdiğini ifade etti. Bazı doktorların ameliyat aralarında kendileri ve ailelerine yiyecek bulmak için dağıtım noktalarına gittiklerini belirten Maynard, “Orada korkunç manzaralara şahitlik ediyorlar. Genç erkeklerin İsrail askerlerince vurulduğunu ve gıda dağıtım sisteminin nasıl kaotik olduğunu görüyorlar” ifadelerini kullandı.

Gazze’ye 15 yıldır düzenli gittiğini söyleyen Prof. Dr. Maynard’ın şu beyanı insanlığı harekete geçirmeki için yetmez mi: “11-12-13 yaşlarında çocuklar, bu noktalarda vuruldular. Açlık yaşayan ailelerine yiyecek almak için gittiler ve vuruldular. Vurulan 12 yaşında bir çocuk ameliyat masamızda öldü çünkü yaraları çok ciddiydi. Bazı günler vücutların belli noktalarının vurulduğu yaralanmaları görmek çok acı vericiydi. Bir gün yaralanmaların çoğu baş ya da boyunda, diğer gün göğüste, diğer gün karındaydı. 12 gün önce 4 erkek çocuğu kasti olarak testislerinden vurulmuş olarak getirildi. Bunlar tesadüf değildi. Bize sanki bir hedef alma oyunu oynanmış gibi gelmişti. ‘Bugün kafayı vuracağız, yarın göğüsten vuracağız, diğer gün testisleri vuracağız’ gibi. Bunun mümkün olacağına kendi gözlerimle görene kadar inanmazdım.”

İsrail zulmünün canlı şahitlerinin anlattıkları ortadayken bu apaçık zulmü durdurmak için insanlık daha neyi bekleniyor?