Türkiye Katolik Ruhani Reisler Kurulu Basın Sözcüsü Rinaldo Marmara da yaptığı bir açıklamada, “Bence Osmanlı İmparatorluğu AB’nin öncüsüdür” demiş.

Dr. Rinaldo Marmara, kendini levanten olarak tanımlayan bir tarih doktoru. Türkiye üzerine çalışmalarına, doktorasını yaptığı Fransa’da başlamış ve şimdiye kadar otuz kitaba imza atmış. Eşinin vefatından sonra Türkiye’ye dönen Rinaldo Marmara, Türkiye Katolik Ruhani Reisler Kurulu Basın Sözcüsü görevini de yerine getiriyor. Vatikan şövalyelik nişanı ve Polonya Cumhuriyeti nişanlarının sahibi de olan Dr. Rinaldo Marmara, Vatikan arşivleri konusunda da uzman kabul ediliyor. 

Uluslararası Demokratlar Birliği (UID) ile Kurtuba Vakfı’nın Londra’da düzenlediği çok kültürlülük temalı panele katılan Dr. Marmara, çok kültürlülüğün Bizans döneminde başladığını, İstanbul’un Osmanlı tarafından fethedilmesinden sonra da sürdüğünü ifade edip “Bence Osmanlı İmparatorluğu AB’nin öncüsüdür” şeklinde konuşmuş. (AA, 12 Şubat 2019)

Osmanlı Devleti’nin farklı milletleri bir arada tuttuğu ve onlara kendi dillerini ve dinlerini yaşama imkânı verdiği zaten tarihen sabittir. Bu yönüyle Osmanlı’nın Avrupa Birliği’ne örnek teşkil etmesi de eşyanın tabiatına uygundur. Peki, her adımda Osmanlı’yı örnek aldığını beyan eden bazı siyasetçilerin, sabah akşam Avrupa Birliği aleyhinde olmasını ne ile izah edeceğiz?

Akıl için yol birdir: İyi ve güzel örnekler taklit edilir. Avrupa Birliği kurduğu sistemle Osmanlı Devleti’ni taklit etmişse iyi etmiş. Bu durumdan biz de övünelim, ama sıra “AB Kriterleri/Kopenhag Kriterleri”ne geldiğinde niçin “Bize uymaz” deniliyor?

Aynı toplantıda konuşan Kurtuba Vakfı Yöneticisi Enes el-Tikriti de dünyanın gidişatı içinde “birlikte yaşama”nın çok önemli bir mesele haline geldiğini belirterek, “Birlikte yaşama sadece birbirimizin varlığına tahammül etme değildir, aynı zamanda dünyanın son derece kutuplaştığı ve bölündüğü bir zamanda ortak bir şey inşa etmektir” diye konuşmuş.

Bakınız, dünyaya “birlikte yaşama” misali olan ve hatta Avrupa Birliği fikrine kaynaklık ettiği de ilân edilen Osmanlı Devleti’nin mirasçıları bugün aynı tabloyu ortaya koyabiliyor mu? Toplumdaki gerginlik, kimsenin kimseyi dinlemediği bir tablo Osmanlı örneğinden fersah fersah uzaklaştığımızı göstermez mi?

Türkiye’yi idare edenlerin asıl bu meselelerle meşgul olması icap eder. Haklı olarak ceddimiz Osmanlı ile övünelim, ama daha da önemlisi onların iyi uygulamalarını kendimize örnek alalım. Farklı dil ve farklı dilleri bir arada yaşatabilen bir Osmanlı nerede, aynı aileyi iyi ve bilki de üçe bölen siyasî anlayış nerede?

Tabiî ki birlikte yaşama anlayışını sağlayabilmek toplumu kaynaştırmak için sivil toplum kuruluşlarına da vazife düşer. Her mesaj bu maksada yönelik olmalı. Farklı düşüncelere tahammül etmeyen bir siyasî anlayışla Türkiye’nin ilerlemesi mümkün değildir. 

Düşünün ki siyasî muhalefet bile düşmanlık vesilesi olarak görülüyor. Oysa herkes bilir ki iktidar her yerde, muhalefet ise demokrasilerde olur. O halde farklı görüşlere tahammül anlayışının en başta siyasî hayatta ortaya konulması gerekir. Bunu yapmadan Osmanlı Devleti’nin mirasçısı olarak ortaya çıkmak bir anlam ifade etmez. 

Ceddimizin ortaya koyduğu iyiliklere sahi çıkıp dünyaya örnek olmak elimizde. Çalışmak şartıyla tabiî ki...