Düzce Yeni Asya Neşriyat komisyonundayım. Komisyonda şahs-ı manevî olarak yaptığımız bir çalışmayı yine şahs-ı manevînin bu konuda beni görevlendirmesi ile anlatmaya çalışacağım.

Komisyon çalışmalarında şahıs ön plana çıkmaz, şahs-ı manevî vardır ve her zaman o ön plandadır. Zaten tüm Yeni Asya câmiasında da aynı şey geçerlidir.

Yeni dönem komisyon çalışmaları başladığında bir kardeşimiz; “Neşriyat komisyonu olarak gazetemizi ve yayınlarımızı neşredip okunmalarını sağlamaya çalışıyoruz, acaba komisyon olarak bizim durumumuz nedir? Komisyon üyeleri olarak biz gazetemizi yeterince dikkatli ve tam olarak (bütün köşe yazıları dahil) okuyor muyuz? Önce bunu öğrenelim ve bu okuma ve okutma işine kendimizden başlayalım.” dedi. 

“Biz gazete ve yayınlarımızın satışını artırmak istiyoruz, çok da gayret ediyoruz ama satışlar artsa bile okunmadığı takdirde maksat hâsıl olmaz, boşa kürek çekmiş oluruz.” düşüncesi kabul gördü ve tüm komisyon üyeleri ile yüz yüze görüşme yapılması için bir kardeşimize vazife verildi. 

Yüz yüze görüşmeler neticesinde, komisyon üyesi kardeşlerimizin tamamı gazetemizi her gün okumaya karar verdiler. Elhamdülillah! Güzel bir netice ortaya çıktı.

Nasıl bir yol izledik? 

Tüm komisyon üyeleri ile randevu alıp yüz yüze görüşmeler gerçekleştirdik ve okuma durumlarını sorduk. Tüm üyeler gazetemizi alıyorlar hatta ikişer, üçer alıp eşine dostuna hediye edenler de var.

Gazetemizi dipten doruğa okuyanların yanında, sadece manşetlere bakanlar, ara sıra okuyanlar, sadece belirli isimleri okuyanlar, sadece siyasî yazıları okuyanlar, sadece Lahika sayfasını okuyanlar vardı.

Kardeşlerimize dedik ki: “Üstadımızın Risale-i Nur’da müfritâne irtibat tavsiyesini nasıl anlayacağız? Bu irtibat gazetemiz sayesinde oluyor. 

Hem Zübeyir, hem de Kutlular Ağabeyin dediği gibi ‘Gazetemiz günlük lahika mektuplarıdır.’   

-Biri gelse bize dese ki ‘Üstadımızdan sana bir mektup gelmiş, biz hemen heyecanla açıp okur muyuz? Yoksa okumasak da olur deyip bir kenara mı atarız?’

-Hemen açıp okuruz.

-Kardeşim gazetemiz ve köşe yazıları da öyle. Gazetede yayınlanan yazılar hiç de kolay ortaya çıkmıyor, ciddî bir emek var, o emekleri zâyi etmemek lazım. Hem yazılar Makale Tetkik’ten ve duruma göre Hakem Heyetinden geçiyor. Yani bizim meslek ve meşrebimize uygun yazılar olarak çıkıyor, yayımlanıyor. Dolayısıyla okumalıyız.”

Fazla zamanı olmayan esnaf kardeşlerimiz daha az uyuyup gazete okumaya zaman ayıracaklarını söylediler.

Gazeteye zaman ayıramayan kardeşlerimizle de İhlâs Risalesi’nden sonraki mektubu beraber okuyup “önce gazete” dedik; kabul gördü ve tüm komisyon üyesi kardeşlerimiz gazetemizi günlük olarak okumaya söz verdiler. 

Artık onlar vicdanları ile baş başa gayret ediyorlar.

Komisyonumuzun bu çalışmalarını il meşveretindeki kardeşleri teşvik etmek amacıyla paylaştık. Cenab-ı Hakk’a kardeşlerimize gayret vermesi için dua ediyoruz, dualarınızı bekliyoruz.

Bölge meşveretinde dilek ve temennilerde sözü edilen bu çalışmanın gazetede yayımlanması istenmişti, durumu özetle paylaşmış olduk.

Ayrıca çok güzel geri bildirimler aldık. Bazı kardeşler günlük gazete resmini komisyonda paylaşıp “okuyoruz.” diyorlar. 

Bir kardeşimiz “Bu yüz yüze görüşme ne işe yarayacak ki” diye düşünmüş, ancak sonrasında “İyi ki böyle bir çalışma yapılmış, hem okumaya hem de bir bahane ile görüşmeye ne çok ihtiyacımız varmış.” diye mesaj paylaştı.

Hatta bu çalışma başka gayretlere de vesile oldu. Meselâ; e-gazete alt komisyonu tüm üyelerin eşlerini üye yapmaları, bekâr olanların da en az bir arkadaşını üye yapmaları kararı aldı. Bu işlem de devam ediyor inşaallah.

Bir de şunu belirtmek lâzım: Sanki sadece gazete okumaya tahşidat yapılıyor zannedilmesin. Düzce’de Külliyat okuma programı var. Kardeşlerimiz günlük en az yirmi sayfa Risale-i Nur okuyup her yıl külliyatı bitiriyorlar. Mahtumesini de Barla’da Düzce okuma programında yapıyoruz.

2025 Barla okuma programı 05-11 Temmuz tarihleri arasında olacak inşaallah.

İleride daha değişik ve güzel konular, uygulamalar paylaşmak dileğiyle, hoşça kalın.