Beşikten tabuta insana arkadaş olan ağaçlar da; ihanete uğrardı kimi zaman, arkadaşı insan tarafından. Ağaca arkadaş olan kurt kuş, börtü böcek de nasibini alırdı bu ihanetten, zulümden.

Yarıştı hayat.. doymayan bir iştah ile. Acımasızca zalim bir canavardı, içinden hortlayan insanın. Savunmasızdı ağaç/lar, ormanlar. Yanıştı, yıkılıştı.. içten içe sessizce.. göynüyerek.. Düş kırıklığı içinde yıkılıştı, kanayarak ve kimsesizce.. 

Yakarıştı Kimsesizler Kimsesine.. Zifiri karanlıkta... Ve göklere yükselen alevler arasında, göklere yükselen bir feryattı. Yanan sadece ağaçlar, hayvanlar değil.. evlâdımızın geleceğiydi.. İmanımızdı, insanlığımızdı.

*** 

Gökyüzü kadar yüksek,

Ölüm kadar sessiz bir tepede,

Sevda kadar yalnız bir ağaçtın sen.

Tarih gibiydin, bayrak gibiydin,

Günlük gibiydin, tütün gibiydin işte.

Ben hürriyetin tadına 

Sende varmıştım okul çıkışlarında. Bilirsin.

Gecenin çöl gibi uzadığı ıssız gecelerde,

Dertlerimi sadece sen dinlemiştin, sessiz bir ta nık gibi. Hain sarı bir pusuda gece. Yiğitlik yenik düştü.

Vefa, sevda ve ben yenik düştüm. Boz dağların eşkıyası dalına astı beni. 

Sarardın. Kurudun utancından. Yandın, yakıldın... Alevlerimiz göklere yükselirken, sırlarımız toprağa karıştı. 

Boşaldı kum saatim, bulutlara serpildi küllerim. Sûr üflenmek üzereyken kapandı zaman tünelim. Burkulan artık son zamandı. Kendi kıyametini hazırlayan zalim bir canavardı.

Zulmette gafletin şahikası.. Yıldızlar telâşlı, homurdanıyor Cehennem! Düğümler seni çözer, beni bağlar.. Alevler seni değil, masum yürekleri dağlar. 

Yine de... yine de ümitsiz değilim yeşil yapraklarındaki kuş cıvıltılarından..

***

Bir seher vakti. Güllerin buğusunu dökün de gel. Kelebeğin, kuşların kanadına tutun da gel. Kekik kokusu büyü/sünde büyüsün.. yeşeriversin umutlar bahar rüyasında. 

Firavunlar boğulsun Kızıldeniz’de. Asanı denize dokun da gel. Rahmet yüklü bulutlar umudun olsun. Dursun zaman, silinsin karanlık suretler, yükselsin yeniden güneşler, aylar.. Filizler fidan olsun, dallar meyveye dursun, huzur dolsun gönüllere.. 

En güzel şarkıları bestelesin dallarında bülbüller..

***

Her şeye rağmen... ‘Bir yanımız bahar bahçe, yaprak döker bir yanımız.’

Sessizce ümidi doğuran hüzün nöbetlerindeyiz. Anlaşılmaz bir hüzün bestekârı olacak milâdında. Batık gemiler terk etse de; hiçlik limanını sessiz. Şehirde bir tek adın kalacak yalnızlık inadında. Bülbüller şakıyacak sürgün veren yeşil dalımda hep.

Hoyratça savursa da hayat; gizli bir iz peşindeyiz. Dost arayan bir sürek avı bu kelebek kanadında. Aksa da göz yaşları, sessiz harflerde unutulsa da kimsesiz. 

Ümitsiz değiliz asla, ‘Hâkimler Hâkimi’nedir bütün şikâyetlerimiz.

Ve biliriz ve iman ederiz ki;

İyi ki Allah var. İyi ki ahiret var. 

Hiçbir şeyin gizli kalmadığı, sırların ortaya çıktığı hesap ve adalet var.