Yumruklara, taşlara maruz kaldı. Yumruk isabet etti, taşlar isabet etmedi.

Kılıçdaroğlu yumruklandı çok zarar görmedi, tam dillendiremeseler de iktidar taraftarlarına göre ‘oh’ oldu, müstehakını buldu. Böylece biriken gaz da çıkartılmış oldu. 

Seçimlerde vatandaşı, algı yönetimiyle Millet İttifakı’nın HDP ile iş birliği yaptığına inandırdılar. Halbuki Çözüm Süreci’nde hendekler kazılırken, HDP ile iş birliği yapan PKK ile anlaşan, çözüm sürecine halel gelmesin diye ağzını açanı barış düşmanı ilân eden AKP’nin ta kendisiydi. 40 yıllık PKK’yı, Çözüm Süreci diye allayıp pullayarak yeni taze gelin diye yutturmaya kalkıp, Habur sınır kapısından davul zurnalarla ülke topraklarına girmesine göz yumdular. PKK şehirlerden temizlenirken onlarca şehir harabeye döndü, yandaş yazarların bile ikrarıyla 800’ün üzerinde asker-polis-korucu şehit verildi. Türkiye en büyük beka sorununu Çözüm Süreci’nde yaşadı. 

Onların PKK ile aynı masaya oturması ihanet olmadı, Akşener’le Kılıçdaroğlu’nun, HDP’ye oy verenlerin oyuna talip olması ihanet oldu. Cumhur İttifakı’nın, “Millet İttifakı ile HDP iş birliği yaptılar” iddiası, “bu seçmeni nasıl biz alamayız da siz alırsınız”a duyulan kıskançlıktan başka bir şey değildi. Daha önce HDP’ye oy veren vatandaşların son mahallî idareler seçiminde Millet İttifakı’na oy vermeleriyle, hendekler kazılmadı, şehirler harabeye dönmedi. Ama muhalefet liderleri hainlerle iş birliği yaptığı algısı aylarca pompalandı. 

Kılıçdaroğlu, oluşturulan bu algı üzerinden yumruklandı. Bu bir maharet değil. Çünkü dünyada her ülkede iktidarda bulunanların sözleriyle onların gücüne dayanıp hareket eden insanlar vardı ve bundan sonra da olacak. Bu kişiler cezalandırılmayacağını bilir, ama kızsa da aynı tepkiyi iktidara yapamaz. Çünkü yaparsa dünyaya geldiğine pişman edileceğini bilir. Meselâ Ankara vilayeti Çözüm Süreci’nde 52 şehit verdi, neden siyasetçiler yumruklanmadı? Ya da aynı vatandaş, ‘ben Kılıçdaroğlu’na kızıyorum ona bir yumruk, Çözüm Süreci sebebiyle sana da kızıyorum, al bakalım sana da bir yumruk’ diyebilir miydi? Diyemezdi çünkü bu eylemin en az 10-15 sene hapis gibi bir maliyetinin olacağını bilirdi. Fakat Kılıçdaroğlu’nu yumruklamak, ülkede adaletin ona ayrı buna ayrı çalışmasından dolayı maliyetsizdir. 

Muhalefet lideri korunamıyor: “Vatandaşın reaksiyonu sonucu en nihayetinde gelişen müessif yani üzücü bir hadise” şeklinde bir açıklama yapılıyor. Ben vatandaş olarak, muhalefet liderini ülkenin başşehrinde koruyamayanlar, ülkenin sade vatandaşlarını nasıl koruyacaklar, buna bakarım.

Bu vatandaş İçişleri Bakanı’nı yumruklasa bir gün sonra serbest bırakılır mıydı? Bırakılmazdı. Muhalefet liderini yumrukladığında normal bir ülkede serbest bırakılır mıydı? Bırakılmazdı. Hapiste 1-2 ay göstermelik olarak bile tutulmuyor. Bir mesaj veriliyor. ‘Biz adamı yumruklatır taşlatırız yapanı hapse bile koydurtmayız. Herkes ayağını denk alsın.’

Ana muhalefet liderini yumruklayan 3 gün bile hapiste tutulmuyorsa bu olay, muhalefet lideri üzerinden ülkeyi hizaya sokma çabasıdır. Bu her dilde her lisanda böyle okunur.