Bediüzzaman’ın Denizli Hapsinden beraat kararıyla tahliye olduktan sonra Ağustos 1944 yılında başlayan Emirdağ Hayatı, hizmet hatıralarıyla, hadiseleriyle, hikmetleriyle, hüzünleriyle geçen ömrün bir serencamıdır.
İki hapsin beraat kararlarına rağmen serbest bırakılmayan Bediüzzaman, nefyedildiği Emirdağ’da mecburi ikamete tabi tutulur, nüfusuna kaydedilir. Rahat bırakılmaz sürekli takip, tarassut, tehdit, taciz edilir. Her şeye rağmen iman hizmetleri inkişaf eder, talebelerin sayısı artar, yeniler nur kervanına katılır. Risale-i Nurlar elden ele dolaşır, muhtaçlara ulaşır. Emirdağ Bediüzzaman ve talebelerinin hayatında önemli bir tutar.
Emirdağ Lahikası, hayatını ulvi İslam davasına adamış, Kur’an ve iman hakikatleri uğruna her şeyini feda eden kahramanların destansı hizmet hatıralarını, ölçülerini, muhabbet ve samimiyetlerini anlatır. Üstadın ve talebelerinin mektupları, ceberrut devrin zulüm ve istibdadının çektirdiği sıkıntılara karşı kader-i İlahi’nin hikmetine rızayı, sabrı, tevekkülü, teslimiyetin mükâfatı olarak Risale-i Nur hizmetlerinin her yerde göz kamaştıran zaferinin cilveleri, tecellileri, tezahürleri, tecessümleri anlatılır...
Vefatının 62. yılında, Bediüzzaman Haftası faaliyetleri Türkiye’de ve dünyada afişler, sosyal medya tanıtımları, mesajlar, vecizeler, broşürler, Yeni Asya Gazetesi’nin özel baskıları, seminerler, konferanslar ve Bediüzzaman Said Nursi’nin Gelecek Tasavvuru Konulu 15. Risale-i Nur Kongresi ile 27 Mart 2022 yılına tanıtım ve anma zirvesi yapıldı.
“Ne yapayım, acele ettim, kışta geldim; sizler cennetâsâ bir baharda geleceksiniz. Şimdi ekilen nur tohumları, zemininizde çiçek açacaktır!” Her tarafta bahar emareleri olduğu bu günlerde Emirdağ’ına yetmiş sekiz sene önce o topraklara ayak basan Bediüzzaman, gittiği yerlere Kur’an nurlarını, iman hakikatlerini, hidayeti, huzuru, huşuyu, ihlâsı ve istikameti taşımıştır.
Çalışkanlar hanedanından Hasan Çalışkan, Üstadı otelde ziyaret etmiş ve Emirdağ’da ilk talebesi olmuş. Daha sonra aynı aileden Mehmet, Osman, Mahmut, İhsan, Ceylan Çalışkanlar, Üstadın geleceğini rüyasında gören Hamza Emek, İbrahim Kantar, Tenekeci Abdullah, Ahmet Urfalı, Dr. Tahir Barçın, Mustafa Acet, Osman Aydın gibi bahtiyar insanlar, her türlü tehlikeyi göze alarak Emirdağ’da Üstad’ın etrafında pervane olmuşlar.
Emirdağ bozkırlarında çimen yeşilinin tonları, çiçeklerin renkleri, bağların, bahçelerin güzelliği Bediüzzaman’a tefekküre, tenezzühe, temaşaya seyrangah olmuş. “Emirdağ Çiçeği” Kur’an’ın tekrarındaki zenginliği, hikmeti ve rahmeti nazara vermiş.
Emirdağ Lahikası’nın satırlarda mülahaza ediyorum. Emirdağ’da aynanın kesif yüzündeki zulmet karanlığı gibi Üstad’a yapılan zulüm, istibdat, işkence ve zehirlemek, tecrit ve hapisler siyah bir leke olarak tarihteki yerini almıştır. Üstad, ağır ceza mahkemelerinin berat kararlarına rağmen rahat ve serbest bırakılmamış.
Bediüzzaman’ın nefyedildiği ve ikamete mecbur edildiği Emirdağ’dan zamanın İçişleri Bakanına hiçbir tarihte ve zemin yüzünde emsali görülmemiş zulme, kanunsuz muameleye maruz kaldığını beyan ettiği yazıda: “Zulmen bütün hukuk-u medeniyeden ve insaniyeden ve yaşamak hakkından mahrum edilen Said Nursi” şeklinde imza atmıştır.
Hayatında hiç görmediği kadar maddî ve manevi sıkıntılara sabırla katlanan Üstad ve talebelerini sevgiyle, minnetle, dualarla yâd ediyoruz.