Asr Suresi’nde “Asra yemin olsun ki; insanlık hüsrandadır. Ancak iman edenler ve salih amel işleyenler, birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye edenler müstesna.” denmektedir. Cenab-ı Hak bu hakikati kasemle bildirmiştir. Yarattığı insanın kurtuluşuna yolunu göstermiştir. İman etmek, salih amel işlemek ve birbirimize hakkı ve sabrı tavsiye etmek vazifemizdir.

Âlimlerimiz salih ameli insan davranışları olarak tefsir etmişlerdir. Sadece namaz kılmak, oruç tutmak ve Kur’an okumak olarak değil, tüm davranışlarımızla İslam’ın ulvi hakikatlerini fiillerimizle yaşamalıyız. Selam vermek, muhtaca yardım etmek, hasta ziyareti, ilim tahsil etmek gibi velhasıl Hz. Peygamber Efendimizin sözlerini, fiillerini, davranışlarını örnek almak sünnetini işlemek, ibadette, istikamette, zikir ve dualarda Allah’ın rızasını esas almalıyız. Şaka ile bile olsa yalan söylememek, yani hayatın her yerinde kul hakkına riayet edip doğruluktan, haktan, adaletten ayrılmadan Rabbimizin emrettiği gibi salih Müslüman olarak yaşamalayız.

İman ve Kur’an üzerimize düşen vazifeleri ihlâs, sıdk, sebat ve sadakatli ölçüleri ile yerine getirmeliyiz. Kur’an hakikatlerini okuyup anlamalıyız, aldığımız tahkiki imanla anladıklarımızı fiilen yaşamalı ve örnek bir insan olarak bildiklerimizi muhtaç insanlara tebliğ etmeliyiz.

Bediüzzaman Hazretleri, “Küfrün mahiyeti yalandır. İmanın mahiyeti sıdktır. Şu bürhan kâfi değil midir ki; hayatımızın bekası, imanın ve sıdkın ve tesanüdün devamıyladır.” diyerek ölçüleri gösteriyor.

Üstad Hazretleri Hutbe-i Şamiye’de, “Eğer biz ahlâk-ı İslâmiyenin ve hakaik-ı imaniyenin kemalâtını ef’alimizle izhar etsek, sair dinlerin tâbileri elbette cemaatlerle İslâmiyet’e girecekler, belki küre-i arzın bazı kıt’aları ve devletleri de İslâmiyet’e dehalet edecekler” der.

En önemli hakikatin takva ve amel-i salih olduğunu unutmayalım…