Bugünlerde memleketin dört bir tarafından ölüm ile ilgili acı haberler alıyoruz. İster istemez dostların firakları bizleri derinden üzüyor. Aslında ölüm her zaman karşımıza çıkan bir hadisedir.
İnsanın ünsiyet ettiği bu dünyadan ayrılması, ölümün en acı tarafıdır. İnsanların ölümden korkması da bu yüzdendir. Ölüm, dünya hayatına sıkı bağlanmış bir kâfir için dünyadan ebedi olarak ayrılma korkusunu veriyor.
Ahirete iman etmiş bir mü’min içinse ölüm sadece bir mekân değiştirme vasıtasıdır. Ölüm onun için dünyadan daha güzel bir âleme gidiş biletidir. Bunun için Mü’min, kâfir kadar ölümün dehşetinden korkmaz.
Allah, (cc) selamet versin validem 90 yaşlarında, hasta. Bugün onunla biraz muhabbet etmek istedim ölüm ile alakalı. “Anne çok ağır şartlarda yaşadınız, bugün artık ahirette doğru siz de biz de seferdeyiz. Bana ölümü nasıl ifade edersin?” dedim.
“Evladım, ölüm, Cenab-ı Allah tarafından insanlara takdir edilmiş, değişmez ilahi bir kanundur. Dünyanın çilesinden bir nev’i paydostur. Ölümden asla korkmam. Allah elden ayaktan düşürmesin. Ölüm, dünya ile ahiret arasında bağlantıyı sağlayan bir köprüdür. Bu köprüden herkes gibi ben de geçeceğim. Ölüm korkusu sadece benim için hesap verme korkusudur” şeklinde duygularını paylaştı.
Ölüm hadisesini veciz bir şekilde anlatan Said Nursî Hazretleri, “Evet, ehl-i iman için ölüm rahmet kapısıdır, ehl-i dalâlet için zulümat-ı ebediye kuyusudur.”1 diye ehl-i iman ile küfür ehli için ölüm kavramının farkını ifade etmiştir.
Velhasıl vücudumuz kabir tarafına bir inişten koşar gibi gidiyor. Ömür binasından her gün bir taş düşüyor. Dünyayla bizi bağlayan ümitler, temeller birer birer kopuyor. Dünyadaki dost ve ahbaplardan ayrılmak zamanı gün geçtikçe yaklaşıyor. Her gün dünyadan uzaklaşıp âhirete yaklaşıyoruz.
Rabb-i Rahîm’imiz Kur’ân-ı Kerîm’inde, “Küllü nefsin zâikatül-mevt” âyetiyle bizleri ikaz ediyor, gaflet uykusundan uyarıyor!
Dipnotlar:
1- Lem’alar, 25. Lem’a, 9.Deva