Uçarcasına giden yüksek hızlı tren, bir saat elli dakikada bizi menzilimize ulaştırdı. Selçuklu durağında, bizi kadim dostumuz İsmail kardeş karşıladı ve süratle Selçuklu Kongre Merkezine geçtik.

Çok geniş bir alana inşa edilen bu tesisi ilk defa görüyordum. Çok farklı kültürel faaliyetlere hizmet veren bu tesis, gerçekten muhteşem bir yapıydı. Kitap fuar alanına intikal ettiğimizde, çok farklı yayınevlerinin standları bir hayli kalabalıktı. Yeni Asya standına vardığımızda, Recep Beyi vazife başında ve yardımcıları ile birlikte gelenlere hizmet verir halde bulduk.

Saat 12:00’da “Millet Birliği ve Demokrasi” üzerine yapacağımız konferans için sürekli anons yapılıyordu. Vakti geldiğinde üst kattaki Malazgirt Salonuna geçtik. Çok geniş olan konferans salonu, neredeyse tamamen doluydu. Takdim konuşmasından sonra, kürsüden konferansımızı sunmaya başladık.

Seksen altı milyonluk bir millet olarak, kırka yakın etnik kökeniyle, başta Türkler ve Kürtler olarak diğer unsurlarla birlikte, bin yıldan bu yana bu topraklar üzerinde birlikte yaşıyorduk. Cenab-ı Hak, Hucurat Suresi 13. ayette “Sizi millet millet, kabile kabile yarattım, tâ ki birbirinizle tanışasınız ve yardımlaşasınız. Yoksa düşmanlık yapasınız için değil.” Yine aynı surenin 10. ayeti “Mü’minler ancak kardeştir. Siz de kardeşlerinizin arasını düzeltin, barıştırın.” Bu ayetler ışığında, özellikle Milâdî 639 yılında İslâm ordusu tarafından fethedilen Diyarbakır’dan bu tarafa Müslümanlığı kabul eden Kürtler ve 652 yılında yine İslâm ordusu ile yaptıkları Talas Savaşında Müslüman olan Türkler, o zamandan beri mü’min kardeşler olarak bu vatanda birlikte yaşadılar, birlikte savaştılar ve Osmanlı devletinin yıkılmasından sonra, Türkiye Cumhuriyeti devletini diğer unsurlarla birlikte kurdular.

26 Ağustos 1071 tarihinde, Anadolu kapılarını bizlere açan Sultan Alpaslan’ın ordusunda, on bin kadar Kürt aşiretlerinden Müslüman askerler de vardı. Bu itibarla, başta Türkler ve Kürtler olmak üzere, diğer etnik kökenden olan dindaşlarımızla birlikte bin seneden beri bu vatan topraklarında birlikte yaşayarak geliyoruz. Bu Müslüman milletin birliği her şeyin üstündedir. Marksist ve Leninist olan PKK kanlı örgütü, Kürtleri temsil edemez ve bu milleti bölemez. Doğulusu ve batılısı, kuzeylisi güneylisi ile, Alevîsi ve Sünnîsiyle hepimiz biriz, beraberiz ve hepimiz bu ülkenin birinci sınıf vatandaşlarıyız. Milletçe farklılıklarımız, bizim zenginliğimizdir. Bu ülkede ikinci sınıf vatandaş kavramı yoktur. Seçildiği takdirde, herkes her vazifede bulunabilir.

Alevî olanlar da Müslümandır, Sünnî olanlar da Müslümandır. Müslüman ise, Müslümanın kardeşidir. Ehl-i Beyt sevgisi, Alevîler gibi Sünnîlerde de bir esastır. Sünnîlerin camileri, Allah, Muhammed, Ebubekir, Ömer, Osman, Ali, Hasan, Hüseyin levhaları ile süslenmiştir. İbadet noksanlığı hem Alevîlerde hem de Sünnîlerde de vardır. Bu ise, genel bir iman zayıflığına dayanmaktadır. Bundan dolayı, Bediüzzaman Hazretleri iman hakikatlerini ispat ve izah eden Risale-i Nur tefsirlerini telif etmiştir. Evet, bütün farklılıklarımızla birlikte bu beraberliğimiz dünya durdukça duracak ve ebede kadar devam edecektir. Böylece konferans devam etti gitti.

Fuarda kitap imzalamasından sonra, Bediüzzaman Külliyesine geçtik. İman ve namaz üzerine inşa ettiğimiz dersten sonra, kitap imzalama işi yine devam etti. Gerçekten bu sefer Konya bir başka güzeldi.