‘Az hüzünlü, çok mutlu’ insanlardır çok gezenler. Hayata ve olaylara olumlu bakarlar, negatifleri pozitife çevirirler. Gezmek, zihnî şifadır, yüklü enerjiyi olumluya kanalizedir. İnsan gezince mutludur.
Gençler, gezmeyi sever. Bu, geleceğin bugünden daha güzel olacağı anlamına gelir. Çok gezip görenden zarar gelmez. Onlar insana, hayvana, bitkiye ve varlığa daha hoşgörülü, anlayışlı, toleranslıdırlar. Gezmek, her yaş insana öğretir. Görmek her yaş insana iyi gelir. ‘Seyahat ediniz, sıhhat bulunuz.’ Hakikati, bundandır. Bilgi donanımı varsa, gezenden zarar gelmez.
Gençler; gezmek, görmek, sevmek ister. Bunun için dil, kültür bilmek, öğrenmek ihtiyacındadır. Çağın insanı olmak, tanımakladır, görmekledir.
Gençler, maddi ve manevi imkânlarını farklı yerler görmeye, farklı kültürler tanımaya harcarlar. Bu durum, problemlerin üstesinden gelmek, stres unsurlarını azaltmak anlamında iyiye işarettir. Hareket eden beden, durağandan daha başarılı ve çözüme daha yakındır.
Gençler; pahalı şeyler yerine, daha ihtiyaca cevap veren şeyler peşindedir. Bir şeyleri satın almak yerine ihtiyacı kadar alır, kiralar; şahsi karar vermek yerine konuşur, sorar, soruşturur, araştırır; dinler, anlar, çözümler. Çözümsüz durumları dinlenmeye alır, yeni fikirlere başvurur, yeni çözüm yolları dener; kendini anlatamadığı noktalarda anlaşılmayı bekleyen bir yapı sergiler. Ve eğer ciddi bir kirlenme yoksa, gençler bütün aşamalarda iyimserdir.
Çok gezen gençler, farklı kültür ortamlarını gözlemler. Çocuk, genç, yaşlı demeden düşüncelere önem verirler. Gençlerin görmek, öğrenmek için adım atma cesaretleri yüksektir. Gezip gören gençlerin hatıra zenginlikleri vardır. Gezmek, görmek, birikim kişinin kendine söz hakkı tanımaktır. Gezerken karşılaşılan güçlükler, normal hayattaki sıradan ama önemli şeylerin varlığını hatırlatır, hayat kalitesini yükseltir. Gezeni, olumsuz gelişmelere karşı, duygularını daha rahat kontrol eder. Farklı bakış açılarına ulaşma ve bakış zenginliği kazanır. Gezen gençler başkasını olduğu gibi kişini de yakından tanır. Kendini terbiye ve idare etme tecrübesi edinir. Kendini dinleme, başkasının hayatına dokunma imkânı bulur. Gezme, yeni kültürler tanıma, korkuları, endişeleri yok etme, duvarları yıkma, yeni dünyalar görme imkanı sunar. Böylece hayat, zenginleşir, bakış güzelleşir.
İnsan gezerek, görerek bambaşka bir insan haline gelir.