Gencin tecrübelerden kopuk olması, hayatı zorlaştırır, pek çok yaşanmış problemin yeniden yaşanmasını netice verir. Bu, akıllıca bir tutum olmaz.

Üniversite okuyan gençlerin, cemaatin kurum ve kuruluşları olan gazete, dergi, radyo tv. gibi imkânlarda kabiliyetlerini kullanmaları gerekir. Böylece genç doğru hizmet etmenin, istişare ile hareket etmenin yöntemini öğrenmiş olur. Nitekim hayatın içine girmeden hayat öğrenilmez.

13. Söz, 2. Makam’da Bediüzzaman Hazretleri, gençlerin hayat, gençlik ve hevesat cihetlerinin ele alınması gerektiğini, hayatın imanlı ve imansız pencereden değerlendirmenin ne gibi neticeler doğuracağına dikkatleri çeker.

Bu çerçevede, gençlerin hapishaneleri, hastaneleri, sefahathaneleri ibret nazarıyla görmelerinin, onların dünyalarına çok etki edeceğine dikkatler çekilir. Yani bir program dahilinde, katılacak gençler tespit edilerek, ilgili makamlardan izinler alınıp, o hapishanede olan gençlerin içinde oldukları mekanı, şartları, duyguları uzaktan da olsa görmeleri onları ciddi etkileyecektir. Böyle bir etkinlik o gençlerin dünyalarında pek çok dersi okumaktan daha etkili hale gelecektir. Yani bunlar uygulamalı dersler olarak satırdan daha etkili olacaktır.

Yani hastaneler; sağlığı, zamanı, sıhhati, hisleri kontrol etmeyi öğreten birer ibrethanelerdir. Yine hapishaneler; anlık hislere hakim olamamanın ne gibi sonuçlar doğuracağını, bir anlık kontrolsüzlüğün nice zamanların hürriyetini kaybedeceğini öğreten ortamlar olacaktır. Yine buralarda uyuşturucu, alkol gibi, namus meseleleri gibi konularda gençlik yıllarının nasıl heder edildiğinin örnekleri vardır. ‘Bir kereden bir şey olmaz’la başlayan alışkanlıkların insanın hürriyetini nasıl elinden aldığının pek çok örnekleri bu ortamlarda vardır.

Gençler, iman ve Kur’an hizmetlerinde yalnız değildir. Bu gün pek çok genç, ciddi şekilde Risale-i Nurları okuyor, yaşıyor ve anlatıyor. Böylece hem vicdanen rahat ve hem de iki dünya saadetini temin etmenin adımlarını, mutlu bir şekilde atmaktadır.