Kelebekler de çocuklar da masumiyetin varlıkta görünür halidir. Narinliği temsil ederler. Çabuk etkilenirler. Sevgisiz bakışı bile hemen hissederler.
Kelebekler baharla birlikte, rahmetten görünür hale gelirler. Neredeydiler, nasıl çıkıp geldiler, ne şartlarda geldiler pek bilinmez. Ama bilinen bir şey var ki, mevsiminde, gerektiği güzelliklerle canlılar arasında arz-ı endam ediverirler.
Çocuklar da öyledir. İlâhî irade sebepleri yaratır ve ol der ve süreç başlar. Günü gelince, tayin edildiği yerde ve şartlarda hayattadırlar. Fıtrat böyle işler.
Geçenlerde, güneşli bir günde, güzelliğini uzaktan temaşa ettiğim bir parkta, üç dört çocuğun oynaşmalarından gelen sesleri dikkatimi çekti. Önce bir park ortamında çocukların neşe dolu seslerinden daha güzel ne olabilir diye düşündüm. Sonra biraz dikkat kesilince, bu üç dört çocuğun peşinden koşuştukları şeyin bir kelebek olduğunu fark ettim. Zavallı kelebeğin yorgun düştüğü anlaşılıyordu. Ama sanki onlarla oynaşmaktan, onlara neşe kaynağı olmaktan memnun gibi görünüyordu. Çünkü çok yükseklere uçmuyor veya uçamıyor, çocukların arasında adeta onların oyunlarının bir parçası oluyordu. Biraz düşününce bu da normal geliyordu.
Çocuklar ve kelebekler ağaçların arasından daha görünür bir noktaya geçince, çocuklardan bir ikisinin ellerinde taşlarla kelebeği öldürmeye çalıştıkları anlaşılıyordu. Ellerinde taş olmayanlarında niyetleri diğerlerinden çok farklı değildi.
Zavallı kelebek, üç dört çocuğun arasından bir o yana, bir bu yana adeta savaş oyunları gibi kaçış sergiliyordu. Bir ara çocuklardan uzaklaşıp, yerdeki otların üzerine konunca taşların üzerine fırlatıldığını gördüm. Evet, evet çocuklar kelebeğin hayatına kastetmişlerdi. Çocuklar nedendir bilinmez, ama masumiyetini kaybetmişlerdi.
Bir canlıyı öldürme oyunları oynuyorlardı. Muhtemeldir ki, bu oyunların antrenmanlarını daha önce bir yerlerde çalışmışlardı. Ve çocuklardaki çirkin duygular bir yerlerde uyandırılmıştı.
Bu cümlelerdeki kelimeler yüzünden yüzüm kızarıyor. Masum çocuklar masum kelebekleri taşlıyorlar. Masumiyetini kaybederse tacı düşer insanlığın. Bu gün kelebekleri taşlayan çocuklar, yarın kime hayat hakkı tanır ki! Erken kıyameti koparmadan bir şeyler yapmalı insanlık!