Baba oğlunun, kardeş kardeşin cenazesine katılamıyor. Dünya adına güvendiğin ne varsa hepsinden istemeden kopuyor insan. Ne evlât, ne para, ne eş, dost hepsi dışarıda kalıyor. Amelinle başbaşasın.

Bir hastane odasında tanıdık bir sima arar gözler ve yok. Bu hastalık değişik bir şey yaptı. Dünya ve içindekilere güvenmemek gerektiği anlaşıldı. 

İnsan yalnız geliyor dünyaya ve yalnız gidiyor. İşte değişmez gerçek bu.

Kim olduğu belli olmayan, yüzü gözü sarılı, seni korkunç bir mahlûk gibi gören birkaç maskelinin insafına terk ediliyor insan. Akrabalar, arkadaşlar, dostlar herkes birbiriyle mesafeli. 

Evinin köşesinde duâlarla, telkinlerle tüketememek hayatı ne kadar da acı.

Soğuk yoğun bakımlarda, yapayalnız, o güne kadar önemsediğin her şeyin kapının dışında bırakıldığı bir farklı âlem. Ve bilindik seslerin arasında bıbbıbbb, bıbbıııbbb’ların acı verici sesi kulaklarda. Sesin bu derece içe dokunuşu başka bir şeyde görülmüyor. Ses burada daha bir korkunç geliyor insana.

Korona, sırtınızı çevirin dünyaya, asıl gidiyor olduğunuz âleme kendinizi hazırlayın diyor. Dostlar bir bir gidiyor, ne kadar da yakınımızda ölüm. Artık senin gibi, benim gibi bir şey oldu ölüm. Hiç uzak değil. Sen gibi ben gibi hayatın içinde. Tanımadığın, bilmediğin birkaç görevli insan tutuyor tabutun ucundan. Ne kadar da büyütmüşüz gözümüzde bizi kabre kadar taşıyıcıları. Mezarlığa bile gelemeyenler, hayatımızda ne kadar önemli olacak.

Kurtarıcı olarak gördüğün her şey, kurtarılmayı bekleyen birer acınacak unsur. Kendi fanilikte kaybolan, beka için yaratılanı ne kadar anlayacak? Dünyada değer olarak yüklenen şeylerin kabir ve sonrasında bir anlamı yok.

Öyle bir şey elde etmeli ki dünyada, dünyamızda huzur, kabirde ışık ve ebedî hayatta saadete vesile olsun. 

Kıyamete iyice yakınız artık. Gidişler normalleşti. Ebedî hayatta karşılığı olmayanın, fani hayatta ederi ne olur?

Göz yummakta fayda yok. Ölüm öldürülemiyor, kabir kapısı kapanmıyor.

Sıraya girmiş kat’i yolculukta, sırayı düşünmeyip, oraya buraya bakınmak, gideceği yer hakkında hazırlanmamak pek akla uygun bir şey değil.