Son derece agresif, saçı başı dağınık, kıyafeti pejmürde, asabi eşinin değerini bilmeyen; her şeyi eşinden bekleyip dilini keskinç kılıç gibi kullanan, menfaatçi, buyurgan anlayışlı bir eşi olmasına rağmen yine de her durumdan memnuniyetsiz hoşgörüsü kıt, umutsuz ve devamlı huzursuz, iyiliği hep karşı taraftan bekleyen, özgüvensiz, kompleksli, kaprisli, ama kendi geçmişi de ahlâkî normları da sorunlu bir kadın profili...
Eşiyle evlenmesi bile bir hak edişle gerçekleşmemiş başka bir aşk arasına giren kara kedilikle nikâh masasına oturuş belki...
İnanın anlatırken içim bayıldı.
Öte yandan adamın eski nişanlısı anlayışlı, iyi niyetli, başarılı ve gadre uğramış bir geçmişten gelen hüzünle olgunlaşmış, kişilik sahibi bir profil.
Ama o da uygunsuz bir ilişki içinde!
Tabiî ki genel olarak dizi zaten bu ahlâkî zaafları bir meziyet gibi sunmuyor, bunun tenkidini yapıyor.
Hatta başka rolde bir kadına; “insanın alacası içindedir” dedirtiyor bir replikte.
Yani; paraya, mala, gösterişe, kadına, mevkiye, statüye râm olmayacak, bunlar karşısında erimeyecek insan azdır mesajını da veriyor.
Dizi; insanoğlunun ahlâkî gel gitleri, acımasızlıkları, ihanetleri üzerine kurgulanmış olmakla beraber özellikle eş ve daha önceki nişanlı profillerindeki orantısız güçten ötürü; ‘Adam böyle bir kadınla Cehennem hayatı yaşamış, bak öbürü ne kadar iyi. Keşke yine beraber olsalar’ dedirtiyor, insanın zihninde o düşünceyi inşa ediyor.
Bilinçaltına devamlı bu ve benzeri mesajlar yükleniyor.
Sonra da ‘Neden boşanmalar arttı, neden aldatmalar çoğaldı?
Neden kimse kanaatkâr değil, içinde bulunduğu halden mutlu değil.
Hep başka hayatlara ve başka mutluluklara göz dikiyor?’
İşte, kökü ecnebi de olan ifsat komitelerinin çok yönlü çalışmalarının sonuçları.
Zihinler ve kalpler metin bir kale gibi mukaddesatını koruyamaz hâle böyle böyle getiriliyor. ‘Değer yargıları alt üst olsun, normalmiş gibi görülsün, hatta ahlâksızlığa ahlâksızlık denemesin’ derecesinde mensubu olan karakterler göze hoş gösteriliyor.
Bâtılı tasvir etmek değil artık bu yazdıklarımız.
İslâmın ikinci eş ya da çok eşlilik kavramına / ruhsatına kıyametler koparanlar adamların ve kadınların yaşadıkları ahlâksız, gayr-ı meşrû, Batının metres hayatına kalbinden onay veriyor.
Bir bakıma bâtıl tasvir değil artık tahakkuk ettiriliyor.
Batı zaten her seremonide taklid ediliyor.
Sessiz ve derinden bir çöküntü ve algı değişiklikleri toplumda böyle böyle, sinsice makes buluyor. Beşerin istirahat, itikad ve huzurunu zir ü zeber ediyor vesselâm.