Birden bulundukları mahallenin baz istasyonu arıza yaptı. Ve telefonları ile öyle kala kaldılar. Neyse biraz sinirlenseler de yoldan geçen arabalar dikkatlerini çekti. Arabalara bakıp bildikleri modeller hakkında aralarında konuşmaya başladılar. Fakat internet hâlâ gelmemişti.

Kerem bu sefer: “Annem bugün Mi’rac Kandili olduğunu söyledi. Şimdi aklıma geldi. Mi’rac Kandili neydi acaba? Ah şimdi internet olsaydı, bakardım.”

Yusuf: “Ben biliyorum. Geçen bizim sınıftaki Mehmet’in gittiği vakfa gittim. Oradaki Hasan Abi bize anlattı.”

Kerem: “Haydi o zaman, söyle bakalım. Mi’rac Kandili ne?”

Yusuf: “Mi’racın kelime anlamı ‘merdiven’ demekmiş. Peygamberimizin (asm) göğe yükseldiği günmüş.”

Kerem: “Peki ne zaman çıkmış?”

Yusuf: “Hicret’ten bir veya bir buçuk yıl önce.”

Kerem: “O zaman Peygamber Efendimiz (asm) daha Mekke’de değil mi?”

Yusuf: “Evet. Peki o yıl neler olmuştu, biliyor musun?”

Kerem: “Hayır. Merak ettim. Neler oldu?”

Yusuf: “O yıl Peygamber Efendimizin (asm) hanımı Hz. Hatice annemiz ve amcası Ebu Talib vefat etmiş. Ayrıca Müslümanlar ambargo yüzünden çok sıkıntı çekmiş.”

Kerem: “Peki Peygamberimiz (asm) Mi’raca nasıl çıkmış?”

Yusuf: “Peygamber Efendimiz (asm) Receb ayının 27. gecesinde yatağından çıkıp Burak’a binip Mescid-i Aksa’ya gelmiş. Bütün peygamberler ile görüşmüş ve onlara imam olup 2 rekât namaz kılmış. Sonra Refref’e binip göğe yükselmiş. Sidretü’l-Münteha’ya, tâ Kab-ı Kavseyn’e kadar çıkmış. Hatta Cennet ve Cehennem’i bile görmüş.”

Kerem: “Cenneti mi?”

Yusuf: “Evet. Ayrıca Cenab-ı Hakk’ın bütün mülk ve melekûtunu dolaşmış. Allah’ın (cc) cemalini perdesiz görmüş. Hatta Cebrail (as) bile oraya gidemiyormuş. Sence ne konuşmuşlardır?”

Kerem: “Bilmiyorum. Ne konuşmuşlar?”

Yusuf: “Aslında biz her gün namazda Peygamberimiz ile Rabbimizin konuşmasını tekrar tekrar söylüyoruz. Belki de o yüzden Peygamber Efendimiz (asm) ‘Namaz mü’minin mi’racıdır’ demiş.”

Kerem: “Bak şimdi çok merak etttim.”

Yusuf: “Her oturduğumuzda okuduğumuz Et-Tahiyyatü duâsıdır. Aslında Peygamberimiz (asm) ile Rabbimiz arasında geçen konuşmaymış bu. Peygamberimiz (asm) ‘Et-Tahiyyatü lillah...’ diyerek  ‘Tahiyyeler, bereketler, salâvatlar ve güzel şeyler Allah’ındır.’ demiş oluyor. Cenab-ı Hak da ‘Esselâmu aleyke eyyühe’n-nebiyyü...’ diyerek ‘Ey nebi! Selâm, rahmet ve bereket senin üzerine olsun’ diyor. Peygamberimiz (asm) tekrar ‘Esselâmü aleyna ve alâ ıbadillâhi’s-sâlihîn’ diyerek ‘Bize ve salih kulların üzerine de selâm olsun.’ diyor. Buna şahit olan Cebrail (as) melek de ‘Ben şehadet ederim ki Allah’tan başka ilah yoktur ve yine şehadet ederim ki Muhammed Allah’ın resulüdür’ diyor. Yani Peygamberimiz (asm) bütün kulların tesbihlerini, ibadetlerini bir temsilci gibi sunmuş. Sonunda da melekler şahit olmuşlar.”

Kerem: “Ciddî misin! Hiç duymamıştım. Allah’ın kulu olarak bizlerin ibadet ve salâvatlarını Peygamberimiz (asm) hediye olarak sunmuş. Çok güzelmiş.”

Yusuf: “Karşılığında Peygamberimiz (asm) üç hediye ile dönmüş.”

Kerem: “Nedir o hediyeler?”

Yusuf: “Bakara Sûresi’nin son iki âyeti olan Âmenerresûlü, 5 vakit namaz, Allah’a ortak koşmadıkça büyük günahların affedileceğini müjdelemiş.”

Kerem: “5 vakit namaz Mi’racda mı bize gelmiş?”

Yusuf: “Evet, hatta Cenab-ı Hak baştan 50 vakit olarak emretmiş. Sonra Mi’racdan dönerken Hz. Musa (as) Allah’tan ne getirdiğini sormuş. 50 vakit namaz olduğunu söyleyince, ‘Ümmetin o kadar namazı kılamaz’ demiş. ‘Rabbimize tekrar git’ demiş. Peygamber Efendimiz (asm) Cenab-ı Hakk’a tekrar gitmiş. 5 vakte düşmüş, fakat yine 50 vakit sevabını verecekmiş.”

Kerem: “Yani şimdi 50 vakit namaz 5 vakite inmiş, diyorsun. Hz. Musa (as) galiba haklıymış. 5 vakti bile kılmıyoruz. Çok tembeliz.”

Yusuf: “Hz. İsa’nın (as), hatta Hz. Âdem’in (as) makamlarına gitmiş.”

Kerem: “Yani bütün semavat Peygamberimizi (asm) gördü, diyorsun.”

Yusuf: “Evet. Cenab-ı Hak, Peygamber Efendimizi (asm) âdeta bütün semavata tanıtıyor. Ayrıca kendi esma-i hüsnasının tecellî ettiği yüce makamları göstermiş. En sonunda da doğrudan kendisini tabiî ki de.”

Kerem: “İnternet geldi, ama muhabbet güzel, sen devam et. Dönüşte ne oldu?”

Yusuf: “Peygamber Efendimiz (asm) gökten tekrar Kudüs’e indi. Burak bineğine bindi. Mekke’ye geldi. Döndüğünde yatağı sıcaktı. Hanımı Hz. Ayşe (ra) böyle söylemiş.”

Kerem: “Desene zaman genişlemiş. Ya da Geleceğe Dönüş filmi gibi. Ayrıca yatak 5 dakika içinde soğur. 1 veya 2 yıl sürecek bu yolculuk 5 dakikada bitmiş. Peki sonra?”

Yusuf: “Bu olayı duyan müşrikler, Hz. Ebubekir’e (ra) gidip, ‘Senin arkadaşın Mi’raca çıkmış. Yok Kudüs’e gitmiş. Yok Göğe çıkmış.’ demişler. O da ‘Bunu o mu söyledi?’ diye sormuş. ‘Evet’ demişler ve Hz. Ebubekir ‘O söyledi ise, doğrudur.’ demiş. Ne inanç ama.”

Kerem: “Demek sıddıkiyet bundan geliyormuş. Hz. Ebubekir-i Sıddık hımm.”

Yusuf: “Ayrıca müşrikler, Peygamber Efendimize (asm) Mescid-i Aksa’nın pencere ve kapılarının sayılarını, şekillerini vb. sorular da sormuşlar. Peygamberimiz (asm) ise hayatında hiç bu kadar sıkılmadığını söylemiş. Çünkü düşünsene böyle bir olayda kim kapı ve pencereye bakar? O zaman işte mu’cize olmuş ve Peygamberimiz (asm) âdeta Mescid-i Aksa’nın karşısında gibi, Cenab-ı Hak ona göstermiş. Müşriklerin bütün sorularına rahatlıkla cevap vermiş.”

Kerem: “Başka soru da sormuşlar mı?”

Yusuf: “Meselâ, gelecek olan yoldaki bir kafileyi haber vermiş.”

Kerem: “Neyse, akşam oldu. Artık ben eve gidiyorum. Yarın gene buluşuruz.”

Yusuf: “Tamam inşaallah. Allah’a emanet ol. Hayırlı akşamlar.”

Kaynak:

31. Söz ve Siyer-i Nebî