Hepinizin malûmu Trakya bölgemiz, ayçiçeğinin -bizim oralardaki adıyla güne döndüğü için; “gündöndü”, söyleyiş şekliyle ise “gündendi”nin- en çok yetiştirildiği yerlerden biri. İşte bu gündendiden bir çekirdek koparıp, onun içindekini yediğinizde çekirdeğin ağzı açılıyor ve içi boş kalıyor. Buna da “kapçık” deniyor. Ağzı hiç durmayan (hep açık olan), geveze kişi için de “kapçık ağızlı” tabiri kullanılıyor. Niye kapçık peki? diye soracak olursanız da bilmiyorum, fakat bir tahminim var. “-cık” eki küçültme eki olduğu için bizimkilerde çekirdeğin ağzı açık halini küçük bir kaba benzetmiş olabilirler, o sebepten de kapçık demiş olabilir. Tabiî bu sadece bir tahmin. Birde bizde çok kullanılan “şakıtmak” tabiri var. Meselâ karşınızda kapçık ağızlılık yapan biri var, sürekli konuşuyor, bir şeyler anlatıyor, ama anlattığını ne o anlıyor ne karşı taraf. Meselâ şey diyor; “Hiçbir şey olmasa bile kesinlikle bir şeyler oldu.” İşte bu  tam anlamıyla “şakıtmak”oluyor. Meselâ böyle bir şey televizyonlarda söylense Trakyalılar yüksek ihtimal “bree adaş şakıttı bu kızan beya” derdi. Ama Allah’tan böyle şeyler hiç olmuyor. 

Bu arada son yazımıza bir okurumuzdan yapıcı bir eleştiri gelmiş. “Şive diye bir şey yok ağız o ağız” diye. Doğru diyor, ikazı için teşekkür ederiz. Trakya ağzı denir, Trakya şivesi denmez. Fakat bizim yazılarımızda dile getirmeye çalıştığımız şeyler tam da bunlar zaten; kelimelerin dejenerasyonu ve yanlış kullanımı. Zira Trakya ağzı diye bahsetseydik okuyucu ne demek istediğimizi anlamayabilirdi. 

Evet, okuyucumuza attığımız kısa dissten sonra  yazımıza bu hafta burada son veriyoruz. 

Aftaya Trakyalıların “h” arfi ile sorununu anlatacağız. Burada görüşelim.