Geçmişte tek parti, tek adam yönetim tarzı idarenin atadıkları valiler, kaymakamlar, nasıl ki parti hesabına çalışıyorlardı. Liyakate bakmadan size yakın isimlerden atadığınız bir çok idareci, hatta bir çok üst düzey bürokrat partinizin birer gönüllü elemanı olarak hareket etmeyi vazife biliyorlar. 

Geçmişte malûm partinin kendilerine yakın olan isimlerle oluşturdukları ve keyfi kararlarla kendilerinden görmedikleri insanlara reva gördükleri haksızlıkların ne derece yanlış olduğunu geç de olsa anlamış olmalılar ki bugün artık eski iddialarından vazgeçmiş görünüyorlar. Demokrasilerin olduğu ülkelerde meşrû olan hak ve hürriyetler kısılmamalı şeklindeki tavırları hayra yorulurken; bu defa da geçmişte nice keyfi, haksız hukuksuz muamelelere maruz kalan, hakları gasp edilen, mevcut iktidar mensupları ellerinde bulundurdukları devletin bütün gücü ile ve bazen de OHAL döneminde çıkardıkları KHK’larla insanları işinden gücünden alıkoyuyorlar. Bu keyfiliğin vicdanî bir yanı var mı sizce?

Yine onların geçmişte laiklik adına manevî değerleri hedef alarak, ibadetinde, taatında olan insanları ‘mürteci’ olarak damgalayarak sudan bahanelerle yaptıkları uygulamalarının mantıksızlığını, vicdansızlığını geç de olsa anlamış olmalılar ki bu gün artık inançlara saygılı olduklarını, hiç kimsenin giyimine kuşamına karışmadıklarını söylemek ihtiyacı hissediyorlar.

Bu defa da dindar kimliğiyle bilinen iktidar mensupları, siyasî tarafgirlik üzerine ayarladıkları ölçü ve mihenklerle kimlerin mü’min veya münafık olduklarını; kimlerin vatansever veya vatan haini olduklarını; kimlerin yerli ve millî veya yabancı ve gayr-ı millî olduklarını; kimlerin darbeci olduğunu teşhis ve tesbit edebiliyorlar! Bu teşhis ve tesbitlerden sonra da “ya bendensin ya da düşmansın” anlayışıyla kendilerinden saydıkları insanlara devletin bütün kapılarını açarken; kendilerinden görmedikleri vatandaşlara da bütün kapıları kapatıyorlar.