Hatırladığım kadarıyla sizin ile paylaşmak isterim: 

Çarşıda kitapçının biri bizim gardiyana okuması için Yeni Asya Gazetesi’ni verirmiş. O da 16-24 saatlerinde görev yapar ve gazeteyi okur, kullanırsınız diye kapıya bırakırdı. Ben de onu alırdım. Mahkûmun ümidi aftır. Arkadaşım, “bak bakalım şu gazeteye af maf yok mu?” dedi. Bakarken dikkatimi bir konu çekti ve başladım okumaya, Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri de yirmi sekiz sene hapisler, sürgünler, çeşitli işkencelere maruz kalmış, hapishaneye de Medrese-i Yusufiye adını vermiş. Biz de mahkûm olduğumuzdan sanki gazete bizi anlatıyordu. Artık gazeteyi satırı satırına okumaya başladım. Namaza başladım, Risale-i Nur Külliyatı’nı tanıdım. Gardiyan ile çok sıkı fıkı dostluk kurduk. Çarşıdaki kitapçıya selâm yolluyordum. Dedim ki, Risale göndermesi mümkün mü, sor bakalım dedim. Hatta okuyup geri vereyim dedim. Ertesi gün küçük Risalelerden hediye yollamış. Diyelim ki, 6 kitap yolladıysa üçünü gardiyan almış okumak için. Okuyayım da size vereyim dedim. Ben de okuyayım, bunları da okuyunuz dedim. Ve öyle yaptık. Sonra büyük kırmızı kitaplardan geri vermek şartıyla birini okuduk birini yolladı.

Sonra ben cezaevi içinde camiye namaz kılmaya gitmeye başladım. Baktım ki caminin kitaplığında Risale-i Nur Külliyatı vardı. İmam efendiye sordum. İmamımız da gardiyandı. Ben okuyabilir miyim, dedim. Ve oradan alıp okumaya başladım. Yani şunu anladım; Yeni Asya Nur talebelerinin gazetesi imiş, ben de kendimi o cemaatin bir ferdi kabul ediyordum. Cenâb-ı Allah’ıma daima şükür etmeye başladım. Çünkü benim için cezaevine düşmem bir rahmet olmuştu.

Hapishaneden çıktım. Doğru kasabamın yolunu tuttum. Fakat belediye başkanımız geçici işçi olarak işe almadı. Neticede bakkal dükkânı açtım. İşlerim çok iyi gidiyordu. Bu arada Yeni Asya Gazetesi’ne abone oldum. Yeni Asya Gazetesi’ni komşularım da okumaya başladılar. 

Bir gün Doğru Yolcu’lar kasabaya gezmeye gelmişler. Ben de bunlara ikramda bulundum. Kasabamızda üç adet kahve vardı. Ben kahvelere de Yeni Asya Gazetesi’ni bırakıyordum okunması için. Çok şeyler öğrendim. Konuşma kursu bile aldım.

Nasıl, ama gazeteyle hizmet oluyor muymuş?