Evvelce birbirlerine demediklerini bırakmamış olan Erdoğan’la Bahçeli’yi Perinçek takviyeli bir kader ortaklığında buluşturup adeta “kanka” yapan “derin plan”la kurulmuş tezgâhı bozdurmamak için alarma geçildi.

Yine öncesinde Erdoğan ve AKP’ye en ağır eleştirileri yapmış isimlerden Numan Kurtulmuş ve Süleyman Soylu örneklerinde olduğu gibi, o lafların sahiplerine hepsini yutturup her birini iktidarın sâdık neferlerine dönüştürme ameliyeleri yeni hedefler üzerinden bir kez daha devreye girecek gibi görünüyor.

Kimine koltuk ve makam vererek; kimini başka türden “cazip” vaad ve rüşvetlerle; kimini hamiyet damarına hitap ederek; kimini baskıyla, tehdit ederek, korkutup yıldırarak...

Yine bu gibi taktikleri kullanmak suretiyle partilerin ve camiaların içine fitne sokarak; zayıf halka ve boşlukları kullanıp mensuplarını birbirine düşürerek; iç kavgalarla meşgul edip, iktidarın hukuksuz ve keyfî uygulamaları karşısındaki duruşlarını zaafa uğratarak... 

İstibdat rejimlerinin kendi bekalarını sürdürmek adına hep uygulayageldikleri klasik taktik ve numaralar. Karşıdaki güçler kendi içlerinde birbirine düşsün ki, istibdat aradan sıyrılıp kendi saltanatını devam ettirebilsin.

Halihazırda bu taktikler Millet İttifakında bir araya gelen ve bu ittifaka dahil olmaları beklenen partiler ile demokrasi, hukuk ve adalet adına bu ittifakı destekleyen kesimlere karşı yoğun şekilde uygulanıyor ve önümüzdeki süreçte bu yoğunluk daha da artacak gibi. 

CHP, İyi Parti, HDP, DP, SP ve yeni kurulan partiler üzerinden yürütülmekte olan operasyonlar bunu gösteriyor. Bir taraftan yargı baskıcı iktidar siyasetinin sopası olarak kullanılmaya devam edilirken, diğer taraftan bu ittifakı bölüp parçalamak ve zaafa uğratmak için, zayıf görülen halkalara çengel atılmak isteniyor.

Bunlara karşı verilmesi gereken cevap, provokasyonları boşa çıkarmak; iktidara koz verecek hatalardan sakınmak; safları sıklaştırıp ittifakı muhkemleştirmek ve ülkeyi düze çıkaracak ortak projelerde yoğunlaşmak olmalı.