Evet, Kur’ân manen üslûbu beyan cihetiyle fevkalâde beliğdir. Binler defa tekrar edilse usandırmıyor, belki lezzet veriyor, küçük, basit bir çocuğun hafızasına ağır gelmiyor. En hastalıklı az bir sözden rahatsız olan bir kulağa nahoş gelmiyor, hoş geliyor. Sekerat dediğimiz ölmek üzere olan bir kimsenin yanında Kur’ân, o kimsenin dimağına bir şerbet gibi lezzet veriyor. Kur’ân’ın okunması onun kulağına dimağında zemzem suyu gibi ona leziz geliyor.

Kur’ân’ın tekrar, tekrar okunduğu halde usandırmamasının hikmetinin sırrı şudur:

Kur’ân kalplere gıda, akıllara kuvvet ve zenginlik verir. Ruha ışık, nefeslere şifa, olduğundan usandırmaz.  

Kur’ân hak, hakikat, sıdk, doğruluk, hidayet kitabıdır. Kur’ân harika ve anlatımı ile güzel akıcı bir kitap olduğundan usandırmıyor.

Kur’ân daima gençliğini muhafaza ediyor. Tazeliğini, tatlı üslûbunu muhafaza ettiğinden usandırmıyor okuyana ve dinleyene lezzet ve zevk verir.

Müşriklerin ileri gelen reislerinden biri Kur’ân’ı dinlemek için gitmiş. Dinledikten sonra dönmüş demiş ki “Şu kelâmın öyle bir tatlılığı ve tazeliği var ki, insan sözüne benzemez. Ben kâhinlerin sözlerini biliyorum. Bu onların hiç sözlerine benzemez, olsa olsa etbaımızı kandırmak, için sihir demeliyiz.’’ (25. Söz)

İşte Kur’ân Hâkimin en inatçı düşmanları bile onun etkileyici güzelliğine hayran olmuşlardır.