Ehl-i dalâlet seni bu hayata celbeder.
İsrafa alıştırıp bereketi yok eder.
Dini unutturarak ahireti mahveder.
İktisadı esas tut böyle yaşa kardeşim!
Lüzumsuz harcamalar zarurîdir der nefis.
Kalbin kararır elbet letaifin olur pis.
Seni bekler o zaman Cehennem denen hapis.
Nefse aldanma sakın haydi hüşyar kardeşim!
Tercih etme dünyayı ahiret hayatına.
Helâl haram demeden bakarsan rahatına.
Kömürü alsan eğer elmasın fiyatına,
Bu haller seni sokar Cehenneme kardeşim!
Zevk-i hayat ve aşkı, öldürür letaifi.
Sana unutturuyor hakikî vezaifi.
Ahiret zora girer haramların tahfifi.
Haram yolla zenginlik, başa belâ kardeşim!
Görenek ile nefsin israfa sokar seni.
İktisadı esas tut sokma zora kendini
Helâl dairesinde takip etsen zevkini
Rıza-i İlâhiyi kazanırsın kardeşim!
Ne kadar zengin olsan savunma israfını.
Sevad-ı azam esas belirle tarafını
İman-ı tahkikiyle yok etsen zaafını.
Saadet-i dareyni böyle kazan kardeşim!
Nefis ve şeytan sana gösterir dünyayı hoş.
Buna aldanır isen akıbet olur nahoş.
Fani yüzüyle dünya, şehinşah olsan da boş
Dünyanın cezbesiyle sarhoş olma kardeşim!
İsrafı teşvik eder dehşetli deccal, süfyan.
Tuzağına düşürüp tutsak ediyor inan.
Müptelâ eder seni tesirsiz kalır iman.
Sekeratta kurtarmaz böyle iman kardeşim!
Salih amel ve takva en sağlam bir kaledir
İman-ı tahkikiyse ahirette belgedir.
Ebedî saadetse Kur’ân ve sünnetledir.
Bunlardan ayrılmadan haydi yaşa kardeşim!
MEHMET KOVANCI