Evlilik, oldukça önemli bir müessesedir. İzdivaçtan önceki basamaklardan başlayan çok dikkati planlamalar mutlu ve sıcak bir yavanın temek taşlarıdır. Yeni yuva kuracaklar, bu zamanda ince ayrıntılara kadar dikkat etmelidirler. Bunların atlanması ya yıllarca acı çekmek, ya da hazin boşanmaları netice verebilmektedir. Evliliğin, en tatlı meyvesi de çocuklardır. Erkek çocuk nimet, kız çocuk hasenedir. Allah (cc) nimetin hesabını sorar, haseneye mükâfat verir.

Çocuklar ebeveynlerin rehberlik ve şefkatlerine muhtaçtırlar. Onları hayatın gerçekleri ve kendileriyle barışık yetişmeleri aile ortamının mutluluğuyla yakından ilgilidir. Aile fertlerindeki, iyilik, sevgi ve saygılı davranışlarla güzel örnek olmak önemlidir. Bu da ilkönce ebeveynlerin bunu yaşamasıyla mümkündür. Çocuklara zamanında güzel terbiye verilmemesi, en fazla anne babaya vicdan azabı çektirir. Ahirette de dâvâcı olup, “Neden beni imanla terbiye ettirmediniz?” şikâyetine yol açar.

Çocukların, fıtrî, hissî, ruhî ve genetik olarak anne babadan farklı olduğunu kabul ederek, o karakter ve kişilik potansiyellerine saygı duyulmalıdır. Onların manevî hayatlarını şekillendirmek, küçük yaşlardan başlayarak: Allah, peygamber, iman, İslâm, namaz, doğruluk ..vb gibi güzel ahlakı sevdirerek öğretmek gerekir. Çocuklarımıza bırakacağımız en büyük miras, servet değil; güzel eğitim ve ahlâktır.”

Ergenlik döneminde çocukların yaşayacağı değişimleri dikkate alarak davranmak onarı rahatlatır. 

Eşlerimizle olan münasebetlerimiz, çocuklarımıza beslediğimiz muhabbetten aşağı kalmamalıdır. Aile fertleri arasındaki karşılık beklemeden “merhamet etmek”, hiçbir mazerete sığınmadan ailede manevi atmosferi tesis etmek çok önemlidir.

Evlerde sünnet olan meşveretin yerleştirilmesinin önemli bir yeri vardır. Kur’ân “İşlerini istişare ile yürütürler.” (Şûrâ, 38) emri ve Peygamber Efendimiz’e (a.s.m) Hitâben de “İşleri onlarla müşavere et.” (âl-i İmrân, 159) buyurulması dikkat çekicidir. Bediüzzaman da bu ilâhî emirlere uymuş ve hizmet ehline istişareyi miras bırakmıştır.

Evleri bir medrese-yi nuriye yapmak: Allah sevgisini, emir ve yasaklarını bilmek, uymak isteyen çocuklara tam temel esaslardır. Bu önemli görev ihmal edilmemelidir.

Ailede mahremiyet anlayışının kazandırılması, zorlayarak, korkutarak olmamalıdır. TV ve interneti çok dikkatli bir kontrolle mahremiyetin ihlal edilmesine izin vermemelidir. Disiplini elden bırakmadan, sıkmadan ve yanlış yapmadan esas kaideler öğretilmelidir. Aksi takdirde, umulmayan olumsuzluklar, söylenenin zıddını yapan ya da konuşmayan, özgüveni eksik bireyler karsımıza çıkabilir. Başkalarının odalarına izin isteyerek girme usulü küçük yaşlardan itibaren öğretilmelidir.

Aile fertleri, birbirlerine iltifatlarını, ruhlarını hoşnut edici güzel sözleri esirgememeli. Bunları her gün tatbik edip kullanmalıdır. 

Ailede temel değerlerin öğretilmesinde aile güvenliğinin nişanesidir. Temizlik imanın yarısı olduğu hakikati, tertipli olmanın önemi, kalıcı bir sevgi, tepkilerde tavırları iyi ayarlamak, tevazunun evde başlaması, kişinin yaratıcısına, kendisine ve diğer insanlara karşı, fıtrilik ve dürüstlüğün öneminin kavranması çok önemlidir.

Netice olarak: “Toplumu, başkalarını ve dünyayı değiştirmek” yerine kendimizi değiştirmeye çalışalım. Güzel numune ve örnek olmaktır asıl olan.