Hikâyenin kahramanı bahtiyar bir Anadolu çocuğu, şefkat kahramanı, aslen Nevşehirli olan Gülcan Hanımefendi.

Bu bahtiyar kardeşimizle ilginç tanışmamız 16.11.2015 tarihinde bir akşam vakti Yozgat’tan değerli eğitimci kardeşim Abdurrahman’dan gelen bir telefonla başladı. YUHİB sekreteri olmamız dolayısıyla Hollanda’dan birisine yardımcı olmamızı isteyerek bir telefon numarası verdi. Telefonu teyit etmek için bir defa çaldırıp kapattım. Hemen akabinde aradığım telefon beni arıyordu. Açınca bir hanım sesi duyunca biraz şaşırdım. “Hanımefendi, Türkiye’den arıyorum. Bir yanlışlık mı oldu! Yoksa siz beyefendinin eşisiniz galiba! Kendisi müsait değil mi?” dedim. “Siz kimsiniz, bu telefonu nereden aldınız?” deyince; ben de “Yozgat’tan bir öğretmen arkadaşımdan aldım” dedim. O zaman hanımefendi; “Beyefendi siz beni arıyorsunuz. Benim bir rüya ile hayatım değişti, bir arayışa girdim. Risale-i Nur ve Üstad kimdir, nedir? Bu konularda bana bilgi verirseniz sevinirim. Risale-i Nur ve Üstadla huzurlu ve mutlu bir hayat yaşamak istiyorum. Bu konuda beni tatmin edecek bilgiler istiyorum. İşe nereden, nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Asıl amacım da iki çocuğum var. Onların istikballerini kurtarmak istiyorum” dedi.

Bu şefkat kahramanı kardeşimize Avrupa’dan adresler verdim. Onlarla irtibat kurmasını söyledim. 2016’da Köln’deki Bediüzzaman’ı anma toplantısında Almanya’daydım. Ailesi ile oraya dâvet ettim. O sırada Türkiye’de oldukları için nasip olmadı. Biz bir grupla 2018 yılında Hollanda’ya gittik, orada evlerinde ziyaret edelim diye niyet ettik. Onlar yine Türkiye’delermiş. Şu ana kadar yüz yüze görüşmek nasip olmadı.

Bu tanışmadan sonra mesajlarla tecrübelerimizi kendisiyle, bir manevî baba kız makamında altı seneden beri paylaşıyoruz. 

Geçen günlerde, 28 Mart’taki “Dünyada Risale-i Nur ve Bediüzzaman” programında canlı olarak veya kayıttan bu hidayet hikâyesini anlatmasını istedik. Meşrû bir mazeretini beyan etti. O zaman biz de kendisinden izin alarak köşemizde bu konuyu işlemeyi uygun gördük. 

Şimdi söz şefkat kahramanı bacımız, Gülcan Hanımda:

“Selâmün Aleyküm sevgili abiler, ablalar ve kardeşler. İsmim Gülcan, 33 yaşındayım. Amsterdam’da yaşıyorum. On yıl önce evlenip buraya gelin geldim. İki evlâdım var. Bundan altı yıl önce kızıma hamileliğim süresince manevî eksikliği derin hissetmeye ve bir arayış içerisine girmeye başlamıştım. Çok sevdiğim, kıymet verdiğim arkadaşım, kardeşim Meliha bana Risalelerden, Külliyattan bahsediyordu. Ama bir türlü okumak, araştırmak nasip olmamıştı. Arkadaşım telefonunda sürekli Üstad Hazretleri’nin sözlerini paylaşıyordu. Gün geçtikçe ilgimi daha çok çekmeye başladı. Arkadaşıma sürekli sorular soruyor, aklımdaki sorulara cevap arıyordum. Ta ki o geceye kadar. O gece rüyama Üstad Hazretleri teşrif etmişti elhamdülillah.

“Rüyamda eski zamanda sanki Üstad Hazretleri’nin yaşadığı dönemdeymişiz. Köy hali bir arazide tarlada çalışıyoruz. Karşı tarafta ilerlerde kaya parçaları var. Ben kendi tarlamızın ortasındaymışım. Kayalıkların olduğu yerde bir kalabalık var. O kalabalığın askerler olduğunu görüyoruz. Askerleri gören herkes kaçmaya başlıyor. Ben merak edip olanı biteni izlemek için bir kayanın arkasına geçip saklandım. Olayları izlemeye başladım. Bir grup asker birini tutuklamaya çalışıyor, ama yüzünü göremiyorum. Askerlerden biri bir adım geri çekiliyor ve Üstad Hazretleri’yle göz göze geliyoruz.

“Sonra aklıma geldi! Aaa bu arkadaşımın bana devamlı bahsettiği mübarek zat! Hazret-i Üstad! ‘Acaba bu askerler ondan ne istiyorlar? Suçu nedir? Neden götürüyorlar?’ diye düşünüyorum. O anda Üstad Hazretleri hâlâ bana bakıyor. Fakat hiç ağzından kelâm çıkmadan benimle konuşuyor.

“Bana diyor ki: ‘Sen her şeyi biliyorsun, sen doğruları biliyorsun, benim yanıma gel, benim yanımda ol!’ diyor. Ben de ona yine hiç konuşmadan, sadece düşünerek; ‘Nasıl yani? Ben bir şey bilmiyorum! Sizi nerede bulacağım? Nasıl geleceğim yanınıza? Benim bildiğim doğru nedir?’ diyorum. Üstad Hazretleri tekrar; ‘Sen doğruları biliyorsun, yanıma gel, beni bul!’ diyor ... elhamdülillah.

“Allah ondan razı olsun. Ve alıp götürüyor askerler, gözden kaybolana kadar sürekli bana bakıyor. Ben de oturup ağlıyorum. ‘Nasıl kurtarsam? Ne yapsam da yanına gitsem?’ diye düşünmeye başlıyorum. Rüyanın üzerinden 6 yıl geçmesine rağmen hiçbir anını unutmadım. Hepsi adeta zihnimde kazılı. Bu şekilde Üstad Hazretleri’nden muhteşem bir dâvet aldım elhamdülillah.

“Ve sonrasında ilk iş olarak kendime bir Külliyat sipariş verdim. İlk başlarda okusam da anlamıyordum ve bu da beni sıkıntıya sokuyordu. Ama arkadaşımın dediği söz hep kulaklarımdaydı: ‘Okudukça kendini sana açacak.’ Ve internetten Risale sohbetleri dinlemeye başladım. Bulunduğum yerde çok fazla bilinmediğinden sohbet ortamı yoktu, o yüzden evde kendi çabalarımla okuyordum. Ve şu an pandemi dönemi tamamen evlere kapanılmış durumda. İnşaallah zamanla hayat normale döner ve Üstad Hazretleri’ni, Risale-i Nur’u ve kudsî dâvâsını daha iyi tanımaya, daha çok insana tanıtmaya, anlatmaya zamanım olur. Allah bunu bizlere nasip eder.

“Onu tanımama vesile olan can dostuma, kardeşime, Meliha’ma çok teşekkürler ederim. Allah ondan da razı olsun. Dilerim ki hepimiz Rabbimize lâyık bir kul, Efendimize (asm) lâyık bir ümmet, Üstadımıza lâyık bir talebe oluruz inşaallah. Saygı ve sevgilerimi sunarım, en güzel günler sizin olsun. Allah’a emanet olunuz.                     Gülcan / Amsterdam.”

Nice hidayet hikâyelerini birlikte paylaşmak ümit ve temennisiyle...