27 Mayıs 1960 hâin ihtilâli yapıldığında biz 7 yaşındaydık. O zamanki “sokağa çıkma yasağını” hatırlıyorum. Kimse evinden dışarı çıkamıyordu...

Daha sonraki senelerde, ya seçmen sandık listelerinin yenilenmesi veya yine, aradaki bir-iki ihtilâl zamanında sokağa çıkma yasağı vardı. 

12 Mart sonrası ilân edilen sokağa çıkma yasağının olduğu bir akşam, biz gençler bir kaç arkadaş ve yanımızda da, bizlerden 10-15 yaş büyük Necati Yılmaz Abi. Necati Abiyi tanıyanlar bilir, mübarek biraz nüktedandır. Dersten çıktık, otobüs durağına geldik. Sokağa çıkma yasağı, 24.00’da başlıyor. 23.00 civarında duraktayız, ama otobüs geç kaldı. Tabiî, biraz da telâşeli bekliyoruz. O ara, karşıdan bir sarhoş, yalpalayarak yanımıza geldi. Dudaklarının arasına bir sigara sıkıştırmış, eline alıp, “ate-şi-niz var-mı?” dedi. Necati Abi atıldı. “Kardeş, bizde ateş bulunmaz, Nur bulunur” dedi. Adam, baktı ve “ bu, ne di-yor yaa?” diyerek uzaklaştı. Bizim otobüs de, bayağı geç kaldı, yasak saati de yaklaştı. O ara, kahverengi üniformalı bekçi yanımıza geldi. “Ne işiniz var bu saatte sokakta ya?” der demez, Necati Abi “Yahu bekçi baba, bu saatte sokakta kim olur? (az önceki sarhoşu işaret ederek), sarhoşlar, bekçiler, bir de Nurcular” dedi ya... Bekçi baktı, ama pek mânâ verememiş olacak ki, “Çabuk toz olun, yasak başlarsa, alır sizi götürürüm!” dedi. Neyse, otobüs de hemen geldi, biz de rahatladık.

Evet, bu lâtifeli hatıradan sonra, gelelim bu günümüzdeki, virüs sebebiyle ilân edilen sokağa çıkma yasağına... Böyle bir sokağa çıkma yasağı ilk oluyor. Ama acâib bir yasak. Bir defa, böyle kırpık, kırık yasak olmaz. Yapacaksanız, 15 gün, hiç kimse (çok zarurî hâl veya şahıslar hâriç) dışarı çıkmayacak ki, bu işin neticesi daha iyi alınsın.

Buradaki esas kasıt, salgından dolayı vatandaşın sıhhat ve selâmetini düşünmekse herkese bunu tatbik etmek lâzım. Bakkal, manav, market çoğu açık, alış veriş yapmak isteyenlere gitmek serbest. Garib bir vaziyet. Muhtelif şekillerde vazifeliler veya serbest kart alanlar sokaklarda gezecek. Sadece, “sakıncalı piyade”lere yasak. (65 yaş garabeti.)

İşi olan, çalışana yasak yok, diğerlerine var. Öyle şey olur mu? Öyle adam var ki, 75 yaşında, ama civa gibi maşâallah. Adam da var, 50 yaşında, ama yürümeye mecâli yok. 

Kronik hastalığı olanlar zaten bellidir, hastahane kaydı var. Bunları bugünkü teknolojik imkânla kaydedip, aramalarda, emniyet mensublarının önüne çıkartabilirsiniz.

Evet, devamlı evden çıkamayan kaç tanıdığımız dışarıdan gelenler tarafından bulaşarak koronadan öldü. Bir de, bu son yasaklarda, 65 yaş üstüne toplu taşıma vasıtaları yasaklanmış. Yani, biraz hürriyet tahdit ediliyor gibi o insanlara yanlış yapılıyor. Bu işleri, akıl ve mantıkla, kimseyi töhmet altına bırakmadan yapmak lâzım.

NOT: Afyon-Bolvadin kahraman Nur Talebelerinden, Necâti Kolay Ağabeyin rahmetli olduğu haberini aldık. 

Allah rahmet eylesin, mekânı Cennet olsun inşâallah.