Ama yapacağım bu itirafın diğer insanları da ilgilendirdiğini düşünüyorum. Sonra birileri ‘Neden bize de söylemedin?’ derse, sıkıntı olur. Ben de sıkıntı oluşturmamak için itirafımı paylaşıyorum.

Adama bir bilgi veriyorsun, ‘Şu ana kadar biliyor idiysen ve benimle paylaşmadıysan, benim haberimin olmadığı günlerin vebali senin üzerinedir’ diyor. Al başına iş. O zaman en güzeli güzel bilgileri paylaşmak. Ben de zaten paylaşmanın faydalı olacağını düşünüyorum. Hani dedim ya yarın birisi yakamızdan tutup, ‘Bize de söyleseydin be kardeşim. Bizim de yüzümüze birileri su serpseydi’ dememesi için paylaşıyorum. Kim, kimin yüzüne su serper bilmiyorum. Ama ben bana düşeni yapıyorum ve paylaşıyorum.

Peygamber Efendimize (asm), Kur’an-ı Kerim’de, ‘Yalnız sana mahsus olmak üzere’ diye hitap eden bir ayetle, gece namazı farz kılınmıştır. İtirafım da tam da bu işte. Ben de geceleri bir vesile ile uyandığımda, hemen abdest alıp, iki rekat gece namazı kılıyorum. Bu gece namazı, kul ile Rabbi arasında ciddi bir sevgi akımına vesile oluyor. Tecrübî bir bilgi bu. Gecenin o saatinde kul Rabbiyle buluşuyor, kul huzura kavuşuyor. Haberini paylaşmak istediğim iç huzur bu. Bu kişiye özel bir davet olduğu için davete sadece kişinin kendisinin katılması, ama eşini de haberdar etmesi gerekiyor. Böylece huzur zenginleşiyor.

Bu davete icabet edin, ertesi gün/günler ruh halinizin ciddi değiştiğini hissedeceksiniz. Sonra baktım Hadis-i Şerif’te, bu namazın eşler arasındaki sevgiye de ciddi katkı yaptığı yazıyor. Ben de artık eşimi de haberdar ediyorum. “Allah, gece namaza kalkan ve namazını kıldıktan sonra hanımını uyandırmak isteyen şahsa merhamet eder. Öyle ki hanımı kalkmak istemediği zaman onun yüzüne su serper. Allah o kadına da merhamet eder ki; namazını kıldıktan sonra kocasını da kaldırmak ister. Eşi kaçınınca da yüzüne su serper.” (Ebu Davud, Salat, 307, 1308).