Devletin idare sistemi siyaset

Mardin’de vali devlete temsilci

Hz. Üstadın siyaseti dine hizmet

Dine hizmette ise Nurlar birinci

Üstadın etrafındakiler ahali

Âlim ile avam davasında bir

Korkular içinde telaşlanan vali

Devletin, kuvveti ile alır tedbir       

Hz. Üstadın ne topu var ne ordu

Korku siyasetçinin ensesinde     

Toplumun imanla gitme umudu 

Ömrünü tüketti imanın yolunda

Ehl-i irfan Molla Said’e hayran

Çare aramak vali beyin derdi

İslama malolmuş Bediüzzaman

Mardin’de çıkarma emri verdi

Kararı, Bitlis’e gönderme emri 

Araç gereç yok Bitlis yolunda 

Günlerce yol, evliyanın sabrı

Kelepçeli el, jandarma peşinde

“Asker ağa, namazın vakti geldi”

O uzun yollarda elleri kelepçeli

Asker ağa, açmaya izin vermedi

Kelepçe çözüldü, keramet belli

Üstad, mendil gibi önlerine attı 

Jandarma şahid, vicdan ehli

Namazını kıldı, geçmedi vakti

Der ki, “namazın kerameti belli”

Sağ selamet Bitlis’e vardı

Bitlis’te aradığı idareci yok

İslam’ın uyanışı Üstadın derdi

İdare maddeye bağlı, cahil çok

Hz. Üstad,  duyuldu ki içilmiş

Silahı belinde, içilen yere gider

Hadis-i şerifi ile içkiyi anlatmış

İçenlere çok ağır sözler söyler

Said’in bir eli silahın üzerinde

Ani ve menfî bir harekete hazır       

Sukûnetleri müsbet yönünde

Hakkı göremeyen manen sağır

Valinin veziri idamı düşünmüş

Hz. Said ise ya sürgün ya nefyi 

Vezirin düşüncesi boşa çıkmış

İcrası olmayan düşünce menfi

Bitlis gibi dindar bir memleket

Bu melanet, idarecinin işi değil

Her yerde pislikte çıkar felâket

Halkın yaşantısı ise dine ehil

Bundan sonra vali eve gider

Emniyetten iki polisi çağırır

Talimat verir, “Said’i getirin” der  

Molla Said’i getirmeleri emir

Mola Said polislerle beraber

Valinin evine, davete icabet

Vali Bey, Molla Said’i karşılar           

Vali, Said’in elini öpmek ister

Herkesin hocası var, olabilir

Benim hocam sensin, M. Said

Valinin ıslahı için dua edilir

Dualar zamanı, bir ân-ı vahid