Zaman ahir zaman, asr-ı acaib,

İslâmiyet garib, Müslüman garib,

Yarab! İmdat eyle şu gariblere,

Huzur getirsin Leyle-i Regaib!

Cenab-ı Hak o kadar merhamet sahibi ki, bütün kullarını Cennetine almak için sayısız fırsatlar yaratıyor. Normal zamanlarda insanın işlediği bir günahı bir olarak yazdığı gibi, bir sevabı on olarak amel defterine işliyor. Yani, daha ilk başta insanı hayır yolunda dokuz sıfır önde başlatıyor. Bu da yetmiyor, Cuma günlerini birer bayram olarak ilân ediyor ve böylece iki Cuma arasında işlenen küçük günahları affedeceğini vaad ediyor. Bu da yetmiyor, “üç aylar” olarak bilinen Şuhur-u Selâsede ve bu aylar içine yerleştirdiği mübarek gecelerde sevapları on binlere ve otuz binlere çıkartıyor. Ve bir Kadir Gecesi’ni bihakkın ifa edenlere, seksen üç senelik ibadetle geçen bir ömür kazandırıyor.

Rahmet sağanağı, üç ayların ilki olan Recep Ay’ı ile başlar, Şaban Ay’ı ile artarak devam eder, Ramazan Ay’ı ile zirveye çıkar. Mübarek gecelerin ilki de, Recep Ayı’nın ilk Perşembesini Cuma’ya bağlayan gece, Regaib Gecesi’dir. Regaib, rağbet edilen, değer verilen, arzulanan, talep edilen demektir. İnsan bu geceye rağbet ederek, sevabını da Allah’tan talep ederek geceyi zikir ve ibadetle geçirirse, vaad edilen sevaba nail olur. Bu sevab ki, binlerce sene ibadete bedel bir manevî kazanç demektir. Regaib Gecesi’ne rağbet edip ihya edene, Allah da kıymet verir, mağfiret eder. 

Bu ayda sevaplar, kulların defterlerinin sevap hanelerine bol bol dökülmesine, Recebü’l esab denmiştir. Yâni, sevapların bol bol, gürül gürül döküldüğü ay demektir. Regib Gecesi ise, bu rahmet sağanağının coştuğu bir gecedir.

Aslında Allah’ın rahmetini böyle sayılarla ifade etmek, rakamlara sığdırmak mümkün değildir. Rahmetinin bir damlası, deryalara bedeldir. Merhametinin bir zerresi, fezayı doldurur. Ama insanın küçük aklına böyle büyük hakikatleri sığdırmak için, bu rakam ve sayılar bir kıyas, bir ölçü olarak kabul edilebilir.

Leyle-i Regaib, Cenab-ı Hakk’ın mü’minleri kendine daha yakın etmek, duâları kabul ederek, tövbe edenleri affetmek için bir fırsat olarak verdiği mübarek bir gecedir. İnsan az bir dünya menfaati için geceler boyu uykusuz kalmayı kabul ederken, dünyalar dolusu bir rahmet ve berekete kavuşmak için bir geceyi ibadet ve zikirle geçirmeyi kabul etmezse, ne kadar divanece bir davranış göstermiş olur. Yoksa insan, vaad edilenlerin verilmeyeceğini mi düşünür? Haşa, vaadinden dönmek O’nun Azametine ve Rahmetine zıddır. Fâni insanların üç kuruşluk vaadine itimat ederek gece gündüz çalışanların, Ezel ve Ebed Sultanı olan Cenab-ı Hakk’ın çok tekrar ile ettiği ve Resul-ü Ekrem’in (asm) müjdelediği rahmet ve bereket dolu vaadlerine itimat etmemek ne büyük bir hamakattir.

Her şeye rağmen, Cenab-ı Hak, kullarını Cehennem azabıyla cezalandırmak yerine, affetmek ve Cennetiyle müjdelemek istiyor. Bunun için de, çeşitli fırsatlar yaratıyor, insanları tövbe etmeye teşvik ediyor. Adeta, insanları eteğinden tutup Cennete doğru sürüklüyor. Fakat insanların bir kısmı o kadar cahil ve zalim ki, Allah’ın dâvet ettiği Cennete girmemek için ayak diretiyor. Cehenneme doğru koşar adım gidiyor.

Cenab-ı Hak, bu fırsatları en güzel şekilde değerlendirip, mübarek üç ayları ve içindeki bereketli geceleri ihya edip sevabına nail olan kullarından eylesin.

Bu vesileyle İslâm âleminin Şuhur-u Selâsesini ve mübarek gecelerini tebrik ediyor, bu rahmet sağanağında hissemizin bol olmasını diliyorum. Amin...