Mesela, “bu mabed maalesef uzunca bir süre ezan ve Kur’ân sesinden mahrum kalmıştır, bugün Türkiye işte böyle bir utançtan kurtulmuştur” diyen Cumhurbaşkanı’nın, “önce 1980’de, ardından 1991’de Ayasofya’nın Hünkâr Mahfili ibâdete açılmışsa da…” geçiştirmesiyle Ezân-ı Muhammedînin aslına çevrilmesine, Mukaddes Emânetlerde yeniden Kur’ân tilâvetine ve Ayasofya’nın cami olarak ibâdete açılmasına zemin hazırlayan başta şehit Menderes, merhum Demirel ile Demokratlara bir teşekkür ve minnet ifâdesi esirgenmemeli. 

Diğer yandan iktidar partisi sözcüleri her fırsatta Ayasofya’da zaten ezanların okunduğunu ve namaz kılındığını belirtirken, 10 Temmuz “millete sesleniş”te “Fatih’in Ayasofya minaresinden okuttuğu ezan, ki hâlâ okunuyor. Selim’in Hırka-i Saadet önünde okuttuğu Kur’ân, ki hâlâ okunuyor” ikrarında bulunan Cumhurbaşkanı’nın beş gün sonra “Ayasofya’da susturulan ezanı nasıl 86 yıl sonra yeniden semaya yükselttiysek” cümlesinde görülen tenâkuzlar bir tarafa bırakılmalı. 

Yine “iktidara ilişik medya yorumcuları”, 1934’teki müze kararından sonra “ilk kez ezan okunuyormuş” çarpıtmasını pompalamaktan artık vazgeçmeli. 

ENDİŞELERE MAHAL VERİLMEMELİ…

Ki aynı yorumcular, “Ayasofya Fetih’ten önce kiliseydi. Fatih tarafından camiye çevrildi. Başkalarının camilerimizi kiliseye çevirmelerini nasıl istemiyorsak, başkalarının kiliselerini de biz camiye çevirmeyi istememeliyiz” türü garabetlerle açığa düştüler. 

Keza “Başkan Erdoğan’ın Ayasofya üzerinden Atatürk düşmanlığı yaptığı iddiası kocaman bir yalandan ibarettir. Kim ki Erdoğan adına Atatürk düşmanlığı yaparsa sadece Erdoğan’ın şahsına ve hareketine değil ülkenin bizatihi kendisine kötülük etmiş olur” dediler. 

Bir diğer husus, 10 Temmuz konuşmasında bir yandan “24’ünde Ayasofya’yı da o gün her şeyiyle bitmiş olarak ibadete açarız” diyen Cumhurbaşkanı’nın diğer yandan “6 ay gibi bir süre içerisinde yapacağımız bazı hazırlıklar var” ifadesi, bugünkü açılışın bir “seremoni”den ibaret kalıp tıpkı 12 Eylül darbesinde olduğu gibi yine “eksikleri tamamlama”, “hazırlık” ve “restorasyon çalışmaları” bahanesi perdesinde uzun süre “Ayasofya’nın yine ibâdete kapalı kalacağı” endişelerine sebebiyet verdi. (gazeteler, 21.7.20)

Ayasofya’ya serilecek halıları üreten fabrika yöneticisinin “Turizm Bakanlığı’nın sipariş ettiği dört bin metrekarelik halıdan iki bini döşendi, diğer iki bin metrekareyi restorasyon bitince yapacağız, 6 ay süre civarında bir süre söylüyorlar” sözleri de bu istifhamı teyid ediyor. 

MİLLETİN BİRLİK VE BÜTÜNLÜĞÜNE VESİLE KILINMALI

Bu açıdan Danıştay 10. Dairesi’nin karar gerekçesinde “vakfedilen taşınmazın vakıf senedindeki niteliğinin ve kullanım amacının değiştirilemeyeceği” açık ibâresinde belirlendiği üzere, “Ayasofya Camii’nin hukuki statüsünün müze olmaktan çıktığı, tapu belgesinde de cami vasfı tesciliyle millete hizmet vereceği” açık hükmü yerine getirilmeli; “yarı cami - yarı müze” ya da “müze cami” türü garabetlerden kaçınılmalı; Bediüzzaman’ın “Ayasofya’nın muzahrafattan temizlenmesi” sözüne uygun şekilde “Ayasofya Vakfiyesi”ne tam riâyet edilmeli.

Ve açılış, Ayasofya’nın camiye çevrilmesine tam destek veren, “Danıştay’ın kararı Ayasofya’nın Fatih’in vasiyeti doğrultusunda eski hüviyetine getirilmesi yolunda önemli bir merhale. Fethin sembolü, Fatih’in emâneti, İstanbul’un medeniyet birikimi Ayasofya Camii hayırlı olsun” diye takdirlerini sunan, “Diyanet’in tarihî ve kıymetli emânete ve ibâdethâneye hassasiyetle milleti bütünleştirmesine hizmet etmesi temennisi”nde bulunan muhalefetle ve toplumun tamamıyla barışın zemini yapılmalı.  

“Milletin ortak mukaddes değeri” olan Ayasofya, milletin ortak irâdesinin tecellisi olarak açılırken, topyekûn toplumsal barışa, milletin birlik ve bütünlüğüne, ortak mânevî değerlerde buluşmasına vesile kılınmalı…