Son günlerdeki güzel konuşmalardan birini de Anayasa Mahkemesi Başkanı Kadir Özkaya yaptı. Dolmabahçe Sarayı’nda düzenlenen programda konuşan Anayasa Mahkemesi Başkanı Kadir Özkaya, Türkiye’yi idare edenlerin de bulunduğu salonda “Daima adaletle hükmedilmelidir” demiş. AYM Başkanının bu hatırlatmasını duyan ve dinleyen idareciler acaba ne düşündü? “Bizden iyi ‘adil ülke’ mi var, nerede?” diye sormuş olabilirler mi? Ya da “Bu söz bizi muhatap almıyor. Muhatap muhaliflerdir” demiş olabilirler mi?

Uzun konuşmada dile getirilen tespitlerin bir kısmını tekrarlamakta ve hatırlatmakta fayda var. Konuşmadan özetler şöyle: 

“Adaletle hükmedilmeyen yerlerde kargaşa olur, düzen ortadan kalkar, herkes kendini haklı görmeye başlar. Bu yüzden, kargaşa çıkmaması için adalet terazisi daima hak ve haklıyı gözeterek kullanılmalı ve daima adaletle hükmedilmelidir.” 

*Adalet; bir şeyi yerli yerince yapmak, her şeyi en uygun şekilde yerine koymak, herkese hakkı olan şeyi vermektir. İnsan ruhunun manevî direği, toplumsal düzenin temel taşıdır. Adalet, insanlık tarihi boyunca hem ilahî kaynaklarda hem de beşerî sistemlerde kutsal bir hedef olarak yer almıştır. Toplumun huzuru, iç barışı, refahı ve güvenliği için adalet vazgeçilmez bir unsurdur. Adaletli toplumlarda huzur ön plana çıkar ve insanların birbirlerine olan güveni artar. Dolayısıyla toplumun düzeni ile bireylerin haklarının korunmasında en önemli etken adalettir.

*Kutadgu Bilig isimli eserinde Yusuf Has Hacip ‘Ülkeyi korumak için güçlü bir ordu, güçlü bir ordu için zengin bir halk, zengin bir halk için ise adalet gerekir’ der. Buna göre, her türlü gelişme, büyüme ve güç sahibi olabilme ancak adalet vasıtasıyla olabilir. Zira adalet hayatın üzerinde yürüdüğü temeldir. Devletin ve toplumun varlığını devam ettirmesinin ve gelişmesinin temel şartıdır.

*Hakkın ayakta tutulması ve adaletin sağlanması bakımından en önemli sorumluluk yargısal faaliyetlerin baş aktörleri olan hâkim ve savcılara aittir. Dolayısıyla tüm hâkim ve savcılar iç dünyalarındaki öznel duygu ve düşünceleri de dâhil olmak üzere herhangi bir dışsal etki altında kalmadan, çekinmeden, endişe duymadan, tarafsız bir tutumla pozitif hukuk düzeninin öngördüğü çerçeve içinde özgürce karar vermelidirler. Aklı ve bilimi daima başat bir konumda tutmalıdırlar. (...) Hiçbir neden, hâkim ve  savcıları, hakkı ayakta tutmaktan asla alıkoymamalı; adaletsiz davranmaya yöneltmemelidir.

*Daima hakka uyulmalı, hak ayakta tutulmalıdır. Yapılan iyilik veya kötülüğün hardal tanesi ağırlığında bile olsa, bir kayanın içinde saklı da olsa, yahut göklerin veya yerin herhangi bir noktasında bile bulunsa, bir gün mutlaka karşımıza çıkacağı ve bizden bunun hesabının sorulacağı unutulmamalıdır. (t24.com.tr, 25 Nisan 2025) Özkaya, konuşmasını, Yunus Emre’ye atfedilen; 

“Hak ile Hak olursa bir kişi, 

 Yanlış olmaz hiçbir işi, 

 Hak Mevla yaparsa bir gün teftişi,

 Acep ne olur yanlış yapanın işi” sözleriyle bitirmiş. 

Düşünün ki bu tespitler hayata geçirilmiş ve uygulanmış. Türkiye gerçek anlamda huzura kavuşmuş olmaz mı?