Barla Lâhikası’ndaki mektuplar arasında Yusuf Kemal, Abdülbaki, Hayri, İbrahim, Şevket isimli doktorların lâhikaları da mevcut.

Sonraki dönemlerde daha birçok isim bu bahtiyar kafileye katıldı ve katılmaya devam ediyor. Onlardan biri de, geçen Pazar günü rahmet-i Rahman’a kavuşan Mehmet Akay.

Risale-i Nur’la, liseyi bitirip Tıp Fakültesine girdiği 1957’de tanışan Akay, İstanbul’daki Nur hizmetinin ilk merkezi Kirazlımescit’te kalmaya başlar; Zübeyir Gündüzalp, Sadullah Nutku, Nureddin Tokdemir gibi isimlerle birlikte çok aktif bir hizmet hayatına girer.

İstanbul’da üniversite talebelerinin kaldığı ilk dershaneyi Gündüzalp’in teşvikiyle o açar.

“Nurculuk”tan birkaç kez tutuklanıp yargılanır. İlki yazın Susurluk Şeker Fabrikasında stajyer doktor olarak çalışırken, ikincisi İstanbul’da ve üçüncüsü Van’da tabip asteğmen olarak askerliğini yaparken yine şikâyet üzerine “er” statüsüyle gönderildiği Erzurum’da.

İlk ikisinde 26’şar gün tutukluluk sonrası beraat eder, sonuncusunda 15 ay medrese-i Yusufiyede kalır ve 39 aylık bir askerliğin sonunda “sakıncalı er” olarak tezkeresini alır.

Askerî mahkemede “Rütbeni söker alırım, er olarak askerlik yaparsın” diyen hâkimin önüne apoletlerini çıkarıp atarak verdiği cevap:

“Dünyada çok büyüttüğünüz rütbe bu değil mi, buyurun, siz sökmeden ben veriyorum, hiç kimse kabre apoletle girmiyor...”

10 yılı aşkındır ağır ve son dönemi bitkisel hayat boyutunda hastaydı. Ama gücünün yettiği yere kadar Nur derslerine devam etti.

“Ağabey, sen hastasın, zorlanıyorsun, gelme, biz sana geliriz” diyenlere “Her sohbet programında melekler yoklama yapıyorlar, ben yok yazılmak istemiyorum” cevabı veriyormuş.

Yeni Asya’yı da düzenli takip ediyormuş.

Gazeteyi ziyaret ettiğini de hatırlıyoruz.

Allah rahmet eylesin. Son ânına kadar itina ile yanında olan değerli eşi ve ailesi başta olmak üzere Nur camiasının başı sağ olsun. 

Rabbimiz Cennetinde buluştursun.