1950’de ülkeyi tek parti diktasından kurtaran DP ve 27 Mayıs’ın zorla alaşağı ettiği bu partinin sonraki süreçte devamı olarak kurulan AP çizgisinin yeniden ayağa kaldırılması.

12 Eylül de bir AP hükümetini devirmişti.

Sonra bu çizgiyi devam ettirmek için DYP kuruldu. Ama şartlar bu partinin AP-DP ayarında bir varlık göstermesine izin vermedi.

Bu durumun siyasette meydana getirdiği boşluksa müdahalelerin ürettiği köksüz partilere yaradı. 28 Şubat’ın yol açtığı tepkiler üzerinde yükselen AKP bunun son örneği.

Gelinen noktada AKP de malûm sebeplerle hızlı bir tükeniş sürecinde ve yolun sonuna doğru ilerliyor. Ama zorluk, arayışa giren kitlelerin güvenli bir adres bulma zorluğu.

Uzun yıllar CHP’de siyaset yaptıktan sonra bir dönem AKP’de yola devam eden, hattâ bu partinin iki hükümetinde Kültür ve Turizm Bakanı olarak görev yapan, ama bilâhare AKP ile yolunu ayıran Ertuğrul Günay’ın bu noktadaki tesbitleri son derece önemli.

“Yaşananlara karşın hâlâ AKP’de kalan yahut kararsız görünen seçmen, özlem ve istemlerine uygun güvenilir bir liman, yeni bir adres arıyor” diyen Günay devam ediyor:

“Geniş kitlelerin AKP’den güvenle ayrılmasını sağlayacak yeni liman, DP-AP çizgisinin çağdaş bir türevi olabilecek, hem cumhuriyetin değerlerine bağlı, hem toplumun değer ve duyarlılıklarıyla akılcı bağlar kurabilecek, gelişmeci, kalkınmacı bir adres olabilir.” 

“Bugünkü görünümü ve parçalı yapısıyla hiçbir siyasal oluşum bu arayışa yeterli karşılık üretemiyor” diyen Günay, bu yüzden “AKP gidecek de kim gelecek?” sorusunun ortada durduğunu ifade ile, İYİ Parti, DP, DEVA, Gelecek ve SP yönetimlerine bu sorun üzerinde düşünüp yeni bir çekim merkezi oluşturmanın yollarını aramaları çağrısı yapıyor.

Teklif ilk anda 3. ittifak formülünü çağrıştırsa da, “Cumhuriyet ve demokrasi inancına sahip sosyal ve liberal ana akımların büyük ve güçlü çatılar altında yapacağı işbirliği” boyutu ile projeyi tamamlıyor ve Millet İttifakını daha sağlam bir zemine oturtuyor...