27 Nisan’da (1909) Sultan II. Abdülhamid’i tahttan indiren İttihatçı çapulcular, aynı zamanda tarihin en çirkin, en iğrenç hırsızlık olaylarından birini de irtikâp etmiş oldular.

28 Nisan günü, Yıldız Sarayı’nda bulunan Sultan Abdülhamid’in şahsına, ailesine ve hatta saltanata ait değerli eşyanın hemen tamamını sandıklara doldurup ve bir kısmını da alenen gasp ve garet edip götüren yağmacılar, ayrıca kütüphanede bulunan pek çok kitap ve evrakı da ateşe vermek sûretiyle ihanete varan en büyük cinayeti işlemiş oldular.

Saraydan hırsızlanarak götürülen değerli eşyanın âkibeti hakkında da esaslı bir mâlumat yok. Derme-çatma bazı bilgiler var. Çeşitli kaynaklarda bulabildiklerimizin bir kısmı aşağıdaki gibidir.

1924 tarihli Tevhid-i Efkar Gazetesinde TİMES kaynaklı verilen “Ecnebilere kaptırdığımız millî define: Abdulhamit’in kitapları” başlıklı habere göre, yağmalanan bu kitaplardan el yaması eserler İngiliz Müzesi tarafından satın alınmıştır. 288 parçalık eserden oluşan koleksiyon, ABD Michien Üniversitesi Kütüphanesindedir.

Bunların dışında daha başka kıymetli eserler var ki, âkıbetleri bilinmiyor.

*

Yıldız Yağması hakkında 17 Nisan 1910 tarihli İkdam gazetesinde yayınlanmış bir rapora göre, saray yağmasına katılanların bir kısmı afişe edilmiş görünüyor. 

Fakat, bunlardan çok azı ceza almış, birçoğu yurt dışına kaçmış, bazı subayların rütbesi sökülmüş, birçok kimse de, bilhassa İttihat-Terakkiye mensup olanların cezaları kâğıt üzerinde kalmıştır. Her ne ise…

Adı geçen gazetede, Yıldız Sarayında yağmalanan bazı eşyalar şu şekilde listelenmiş:

1. 500 bin adet 5’lik banknot.

2. 25 bin beşi bir yerde Osmanlı altını.

3. Sultan Abdulhamid’in paytonunun altın kısmı.

4. Kadınların kollarındaki ve boyunlarındaki mücevherler ile altınlar.

5. Yerdeki kıymetli halılar, perdeler, vazolar...

Söz konusu soygunu irtikâp edenler ise (bazı tabu isimler hariç) aşağıdaki şekilde listelenmiş:

1. Mahmut Şevket Paşa: Yüzük, altın, vs…

2. Hüsnü Paşa: Murassa tütün tabakası ve bir gerdanlık.

3. Erkan-ı Harbiye Nazırı Ali Paşa: Çok sayıda küpe ve yüzük.

4. Hasan İzzet Bey: Halılar, seccadeler, kravat iğnesi, murassa taç.

5. Damat İsmail: Kıymetli eşyalar, mobilya, vazolar, pırlantalar.

6. Cavit Bey: Bol miktarda elmas,

7. Hüseyin Cahit: Murassa hokka takımı, 2 adet murassa saat,

8. Bursa Valisi İsmail Hakkı: 2000 adet altun ile kıymetli bir zümrüt yüzük.

9. Yakup Cemil: Önemli miktarda tahsilat.

10. Geride kalanlar eşyalar ise, Hareket Ordusu içindeki çapulcu erler tarafından yağmalanmıştır.

*

İşte, bu büyük tâlân ve soygun hadisesinden de anlaşılıyor ki, Selânik merkezli Hareket Ordusu’nun asıl maksadı, iddia edildiği gibi “31 Mart isyanını durdurmak, sükûneti sağlamak, meşrûtiyeti korumak” falan değildir.

Bu çapulcu sürüsünün yapıp ettiklerine bakıldığında, temelde Osmanlı’ya düşmanlıktan, hürriyet ve meşrûtiyete karşı duyulan hazımsızlıktan başka birşey görünmüyor. Gerisi bahanedir, lâf û güzâftır, çalınacak minareye kılıf hazırlamaktır ve tatbik edilecek şiddetli istibdat rejimine göz boyama gerekçeler hazırlamaktan ibarettir.

Evet, herşey bir yana, sadece şu Yıldız Sarayı yağması dahi, Hareket Ordusu’nun arkasına gizlenmiş olan müfsit şebekenin sûiniyet ve ihanetinin açık bir ispatıdır.