İlk önce korktu, ama sonra ses onu korkutmamaya başladı. Yorganın altından çıkarak pencereye doğru gitti ve perdeyi aralayarak yağmuru izlemeye başladı.

Gökyüzünde yıldızların olmadığını fark etti. Sonra kaldırımdan akan suları izledi. Yokuştan aşağıya bir dere gibi akıyordu. İlk defa yağmurun tek başına gittiği yolları görüyordu. Bütün hayvanlar saklanmıştı ve tek ses yağmurun sesiydi.

Uykusu gelince tekrar yatağına döndü. Duâlarını tekrar ederek uyurken yağmur hızını kesmeden yağmaya devam ediyordu. Ama artık yağmurun sesi onu korkutmuyordu. Çünkü yağmur Allah’ın isteğiyle yağıyordu. Tıpkı güneş gibi yağmur da herkes için hediyeydi.