Başbakan Guiseppe Conte hükümeti, Korona salgınının etkilerinden kurtulmaya çalışırken, 2 Haziran Salı günü 70 şehre yayılan “Turuncu Yelekliler Hareketi”nin protestolarıyla karşılaştı.

Turuncu Yelekliler, hükümeti Korona krizini yönetememekle, AB para birimi Euro’dan ayrılıp, eski İtalyan millî parası Liret’e dönülmesini ve hükümetin istifasını talep ediyorlar. Bir de gösterilerin İtalya Cumhuriyet Bayramı’nda yapılması da manidar karşılanıyor.

Protestolar sağcı muhalefet partilerin katılımıyla “Pes Etmeyen Ülke” sloganıyla gerçekleşiyor. “Pes Etmeyen Ülke” sloganıyla, Korona’dan etkilenen ve sonuçlarıyla başa çıkmaya çalışan İtalyanlar’a atıfta bulunuluyor. Gösterilerde özellikle sağ kanattan Matteo Salvini’nin League’s Partisi, George Meloni’nin Kardeşler Partisi, Antonio Tajani’nin Forza İtalya Partisi önde yer aldığı bildiriliyor.

Sağcı partilerin protestolarına emekli General Antonio Pappalardo liderliğindeki Turuncu Yelekliler’i de katıldı. Sosyal medya ortamında örgütlenen Turuncu Yelekliler’in aşı karşıtlarından, ekonomik engellemelerle karşılaşan sıradan İtalyan vatandaşlarından oluştuğu kaydediliyor. Daha da önemlisi Turuncu Yelekliler’in, İtalya’nın AB üyeliğine karşı olmaları.

Daily Express Gazetesi “gösterilerin 4 Temmuz’da yapılacak mitingin provası, ne kadar başarılı olduklarını söylemek için henüz çok erken, ancak Fransa’daki Gilets Jaunes’in Sarı Yelekliler hareketinden esinlendikleri anlaşılıyor” şeklinde değerlendirdi. Böylece 4 Temmuz’da daha kapsamlı gösterilerin yapılmasının beklendiği anlaşılıyor.

Fransa’da protestoların sayısı ve etkisi azalsa da Sarı Yelekliler’in hükümeti vergi indirimine zorladıkları biliniyor. En önemlisi işçi sınıfının Fransa siyasî gündeminin merkezine girdiler. Siyaset Bilimi Uzmanı Frédéric Gonthier göre “Turuncu Yelekliler de amaçlarına ulaşırlarsa, İtalya siyaseti üzerinde benzer bir etkiye sahip olmaları muhtemeldir.”

İtalya’da salgın sebebiyle milyonlarca insanın işini kaybettiği aktarılıyor. Ülke ekonomisinin de bu yıl % 9,1 oranında küçülmesi beklentiler arasında. Geçtiğimiz 9-10 Nisan’da yapılan ankette, AB’den ayrılmayı isteyenlerin % 49 gibi yüksek bir seviyeye ulaştığı bildiriliyor. Bütün bu sebepler Turuncu Yelekliler’e muhtemel katılımı arttıracağı yönünde.

Diğer taraftan Turuncu Yelekliler’in İtalya siyasetindeki etkisinin ise, Conte hükümetinin protestolara nasıl tepki vereceğiyle ölçüleceği yorumlanıyor. Roma’nın Euro’nun destekçisi olduğu düşünüldüğünde, gösterilerin İtalya’yı Euro bölgesinden çıkarmayı başarması pek mümkün görülmüyor. Turuncu Yelekliler’in, vergi indirimi talepleri kabul edilebilir.

Turuncu Yelekliler, muhalefet için bir enstrüman mı olacak? Ya da hükümete taleplerini kabul ettirebilecek mi? Bunu gelişmeleri izleyerek göreceğiz. Ancak protestoların İtalya’da ciddi bir memnuniyetsizliği temsil ettiği bir gerçektir.