İnsanoğlu için sen şuna çekmişsin, buna çekmişsin… Şuna benziyorsun, buna benziyorsun derler… Ama en çok da istedikleri ve sevdikleri şeylere benzetip, çekerler, çevirirler ve de yakıştırırlar.

En çok Allah’ın icraatlarını, vaadlerini anlatan, müjde veren Hz. Muhammed Mustafa’ya (asm) benzemek lâzım.

Bizlere, Müslümanlara ve insanlığa Rabbim vaadlerini ve doğru, dosdoğru bütün icraatlarını; aksi düşünülmeyecek kadar Resulünün (asm) diliyle bildiriyor, eğiterek öğretiyor.

Bu zamanda, ahirzaman hadisatı içerisinde Müslümanların, mü’minlerin derdi; vaad-i İlâhiyi ve emr-i Rabbaniyi hakkıyla anlayamamak ve anlatamamaktır.

Halbuki Resul-ü Ekrem (asm) dosdoğru bir elçi ve muallim olarak hem bize bu vaadleri ve emirleri hem bildirmiş, anlatmış, hem de yaşayarak göstermiştir.

Eğer hakkıyla vaadler ve emirler anlaşılamıyorsa ve yapılamıyorsa mes’ul ve suçlu Müslümanlardır, mü’minlerdir.

Evet, bu zamanın korkunç tahribatı ve zararlı hücumları, hal ve haletleri içerisinde eğer mü’minler, Müslümanlarda amel, ubudiyet, kulluk eksikliği, noksanlığı varsa hatalı ve cezaya müstehak olanlar kendileridir.

Teşhisini herkesin koyabildiği ve çaresinin de herkesçe bilindiği hal iman zafiyeti ve ahirzamanın veba gibi insanlığı saran sefahatkârane fiil ve amelleridir.

Bu zamanın küfrü, dalâleti sefahatten, israftan ve vaad-i İlâhiyeyi, emr-i İlâhiyeyi hafife almaktan, erteleyen nazar ve anlayışlara sahip olmaktan kaynaklanmaktadır, beslenmektedir.

Sarsılmaz, geri adım atmaz, musırrane sebat eden bir iman, hem de tahkiki bir iman bu ahirzaman insanlığı için çaredir, ilâçtır, hayat ve huzur kaynağıdır. İnsanlık olarak bunun elde edilmesine çalışmak lâzımdır, elzemdir, şarttır.