Eskişehir’in en eski Yeni Asya okuyucularından; hiçbir ders gününü kaçırmayıp; “Ben evime ders günleri misafir kabul etmem” diyen; her bakkalda gördüğü Yeni Asya’yı gidip alan; kısacası hayatını dâvâsına feda edenlerden; işte size İbrahim Demir.

1951 yılında Eskişehir’de doğan İbrahim Demir, Yeni Asya ve Risale-i Nur’u aynı anda tanımış ve tanıdıktan sonra hayatı çok değişmişti. Hanımı Zeliha Demir ile birlikte yaptıkları hizmet Eskişehir’de ses getirmiş, ancak bunlar gizli birer kahramanlardı.

Hayatını dâvâsına adar vaziyette şehirde gezmedik semt, ilçe, mahalle bırakmayıp her yere Yeni Asya’yı duyurmaları gün geçtikçe zorlaşan hayatları için de bir dönüm noktası olmuştu. Dersane daha açılmadığından evlerini dershane yapan, gelenleri evine dâvet edip Yeni Asya’yı tanıtan İbrahim Demir’den gençlere de örnek oldu.

İbrahim Demir Ağabey Eskişehir’de çocuklar tarafından “İbrahim Dede” olarak anılır. Yaşını hiç göstermez. Her gün sabah namazından sonra kalkar dışarı çıkar dersaneye gider, kalan talebelere kahvaltı hazırlar, çayını demler. Her gün gazetesini alır, evine götürür önce kendi okur, hanımı okur ve sonra gider bir esnafa tanıtır ve ona gazeteyi okusun diye bırakırdı. Fedakârlık suret giymiş İbrahim Demir olmuş, Zeliha Demir olmuştu adeta. Yaptıkları işlerle kısacık hayatlara dünyaları sığdıran insanlar onlar. 

İbrahim Ağabeyin yanına geçen günlerde ziyarete gittiğimde bana hasta yatağında zor nefes alırken şunları söyledi: “Cemil, bakkaldan gazeteyi aldın mı? Kalmasın bak sonra geri gönderiyorlar.”

İbrahim Demir Ağabeyin hastalığı iyiye doğru gidiyor. İnşallah daha da iyi olacak ve hizmete koşacak. Böyle zor zamanlarda dahi hanımıyla birlikte dersten derse, hizmetten hizmete koşan iki insan. Allah âcil şifalar versin diyoruz.